ค้นเจอ 1,440 รายการ

เรื่อ

หมายถึงว. อ่อน ๆ (มักใช้แก่สีแดงหรือสีเหลือง).

ว่านเครือ

หมายถึงน. เชื้อสาย, เหล่ากอ, มักใช้เข้าคู่กับคำ วงศ์วาน เป็น วงศ์วานว่านเครือ.

วิจฉิกะ

หมายถึง[วิด-] น. แมงป่อง, มักใช้ว่า พฤศจิก. (ป.; ส. วฺฤศฺจิก).

ศยะ

หมายถึง[สะ-] ก. นอน; หลับ; อยู่, พักผ่อน, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส. (ส.).

แสนเข็ญ

หมายถึงว. มากเหลือเกิน (มักใช้เกี่ยวกับความยากจน) เช่น เขาเป็นคนยากแค้นแสนเข็ญ.

หัวใคร่

หมายถึงน. สิ่งที่รักมาก, มักใช้คู่กับคำ หัวรัก เป็น หัวรักหัวใคร่.

เพรียง

หมายถึง[เพฺรียง] น. ส่วนร่างกายที่นูนอยู่หลังหู, มักใช้ว่า เพรียงหู; เรียกผิวหนังที่ขรุขระอย่างหน้าออกฝีว่ามีลักษณะเป็นเพรียง. ว. พร้อม, มักใช้คู่กันว่า พร้อมเพรียง.

เชื้อ

หมายถึงก. เชิญ เช่น สาวใช้เชื้อชูไป. (ม. คำหลวง ทศพร), มักใช้เข้าคู่กับคำ เชิญ เป็น เชื้อเชิญ; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่งที่มักใช้เนื่องในการอธิษฐาน.

ลัย,ลัย-

หมายถึง[ไล, ไลยะ-] น. จังหวะ (ใช้แก่ดนตรี); ที่อาศัย โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น อาลัย; การหายไป โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น วิลัย บรรลัย. (ส.).

จารี

หมายถึงน. ผู้ประพฤติ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ธรรมจารี สัมมาจารี. (ป.).

ชอก

หมายถึงก. ชํ้า, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ชํ้า เป็น ชอกชํ้า หรือ ชํ้าชอก.

ดูตาม้าตาเรือ

หมายถึง(สำ) ก. พิจารณาให้รอบคอบ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่ดูตาม้าตาเรือ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ