ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 426 รายการ

ตะเคียน,ตะเคียนทอง

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Hopea odorata Roxb. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้เลื่อยเป็นกระดาน และขุดทำเรือ.
 พจนานุกรมไทย

ตะเคียว

หมายถึงน. อาการที่ลูกบาศก์หรือลูกเต๋าเป็นต้นพิงตะแคงไม่ลงหน้าเรียบ.
 พจนานุกรมไทย

ตะไคร้แดง,ตะไคร้หอม

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon nardus (L.) Rendle ในวงศ์ Gramineae ต้นใหญ่กว่าตะไคร้ กาบและขอบใบสีแดง กลิ่นหอม.
 พจนานุกรมไทย

ตะไคร้น้ำ

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Homonoia riparia Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae ใบเรียวเล็ก มักขึ้นตามซอกหินในลำธารและริมน้ำ.
 พจนานุกรมไทย

ตะบองกัน

หมายถึงน. ชื่อเพลงกลองชนิดหนึ่ง, กระบองกัน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ตะบองเพชร

หมายถึงน. ใบตาลที่ขมวดปลายลงอักขระ สำหรับใช้ในพิธีตรุษและโกนจุก, กระบองเพชร ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ตะบองเพชร

หมายถึงดู กระบองเพชร ๒.
 พจนานุกรมไทย

ตะบิด

หมายถึงก. บิด เช่น โพกผ้าพันตะบิดถือกริชกราย. (อิเหนา).
 พจนานุกรมไทย

ตะบึง

หมายถึงว. รีบเร่งไปไม่หยุดหย่อน เช่น ควบม้าตะบึงไป.
 พจนานุกรมไทย

ตะแบก

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Lagerstroemia วงศ์ Lythraceae ผิวเปลือกเรียบล่อนเป็นสะเก็ด ดอกสีม่วง เช่น ตะแบกนา (L. floribunda Jack).
 พจนานุกรมไทย

ตะแบงมาน

หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะเบ็งมาน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ตะปลิง

หมายถึงน. เหล็กที่ทำเป็นหมุดแหลมโค้งสำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท เช่น ตะปูตะปลิงยิงตรึงกระชับชิด. (ม. ร่ายยาว กุมาร), เขี้ยวตะขาบ ตัวปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด