ตัวกรองผลการค้นหา
สามิกะ
หมายถึงน. เจ้าของ; ผัว. (ป.).
สูจกะ
หมายถึง[-จะกะ] น. ผู้ชี้แจง; ผู้นำจับ; ผู้ส่อเสียด. (ป., ส.).
เอฬกะ
หมายถึง[เอละกะ] น. แกะ, แพะ. (ป.; ส. เอฑก).
ยอดพระถัน , พระจูจุกะ
หมายถึงหัวนม
พระปีฬกะ
หมายถึงไฝ ขี้แมลงวัน
มุสิกะ
หมายถึงหนู
พระราชปฏิสันถาร
หมายถึงคำทักทาย, การทักทาย เช่น กับแขกเมืองหรือพระราชอาคันตุกะ
ชัลลุกา, ชัลลุกะ
หมายถึงปลิง
คีตกะ
หมายถึง[คีตะกะ] (แบบ) น. เพลงขับ, การขับร้อง, เช่น แลคีตสำเนียงบรรสาน. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).
กะ
หมายถึงว. ใช้รวมกับคำวิเศษณ์ เช่น เหมือนกะ ราวกะ ถึงกะ. บ. ใช้นำหน้าผู้รับพูดหรือรับบอก เช่น พี่พูดกะน้อง เขากล่าวกะฉัน เขาบอกกะท่าน. สัน. ใช้แทนคำว่า กับ เช่น ยายกะตา, ใช้แทนคำว่า แก่ เช่น มีกะใจ. (เป็นคำเสียงกร่อนมาจาก กับ หรือ แก่).
กิโลมกะ
หมายถึง[-มะกะ] น. พังผืด. (ป.).
ขัช,ขัชกะ
หมายถึง[ขัด, ขัดชะกะ] (แบบ) น. อาหารควรเคี้ยว เช่น ตั้งขัชกโภชนาหาร. (ม. ร่ายยาว ชูชก). (ป. ขชฺช, ขชฺชก).