ตัวกรองผลการค้นหา
วิภูษิต
หมายถึงว. แต่งแล้ว, ประดับแล้ว. (ส.; ป. วิภูสิต).
หมวด เครื่องประดับ
สวนหย่อม
หมายถึงน. สวนไม้ประดับขนาดเล็ก จัดในเนื้อที่จำกัด.
รถบุปผชาติ
หมายถึงน. รถที่ใช้ดอกไม้สดประดับให้เป็นรูปต่าง ๆ.
น่องสิงห์
หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่งมักประดับที่ส่วนหลังของขาโต๊ะ ตั่ง หรือตู้แบบขาสิงห์ หรือประดับริมหรือขอบ เช่นริมโต๊ะหรือกรอบรูป.
บันแถลง
หมายถึง[-ถะแหฺลง] น. หน้าบันขนาดเล็ก ใช้ประดับเป็นกระจัง.
ปิ่นซ่น
หมายถึงน. ปิ่นที่มีคันมีจงกลและปริกทำด้วยทองคำประดับพลอย. (ปรัดเล).
แทงหยวก
หมายถึงก. สลักกาบกล้วยให้เป็นลวดลายประดับเชิงตะกอนในการเผาศพเป็นต้น.
อลงกรณ์
หมายถึง[อะลงกอน] น. การตกแต่ง, การประดับ; เครื่องตกแต่ง, เครื่องประดับ. (ป., ส.).
แพรแถบ
หมายถึงน. แพรที่เป็นแถบสีต่าง ๆ เป็นเครื่องหมายอิสริยาภรณ์ ใช้ประดับที่หน้าอก.
ปูนปั้น
หมายถึงน. เรียกลวดลายประดับตามอาคารหรือสิ่งก่อสร้างที่ทำจากปูนว่า ลายปูนปั้น.
ตาบ
หมายถึงน. เครื่องประดับคอหรืออกเป็นแผ่น ๆ ถ้าเป็นตาบสำหรับม้าประดับที่หน้าผาก.
อลังการ
หมายถึงน. การตกแต่ง, การประดับ; เครื่องตกแต่ง, เครื่องประดับ. ว. งามด้วยเครื่องประดับตกแต่ง. (ป., ส.).