ตัวกรองผลการค้นหา
ประจญ
หมายถึง[ปฺระจน] ก. ต่อสู้, สู้รบ, ต้านทาน, ผจญ ก็ว่า.
ประจบสอพลอ
หมายถึงก. ประจบประแจงผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีฐานะสูงกว่าด้วยการกล่าวร้ายป้ายสีผู้อื่นเป็นต้นเพื่อประโยชน์ของตน.
ประจันหน้า
หมายถึงก. เผชิญหน้ากัน, อยู่ต่อหน้ากัน.
ประจุโลหิต
หมายถึงก. ฟอกเลือด.
ประชัน
หมายถึงว. อาการที่แข่งขันเพื่อให้รู้ว่าใครจะแสดงได้ดีกว่าหรือเก่งกว่ากัน เช่น งิ้ว ๒ โรงประชันกัน อย่าเอาเป็ดขันประชันไก่, โดยปริยายหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เด็กร้องไห้ประชันกัน.
ประชากรศาสตร์
หมายถึงน. การศึกษาทางสถิติเกี่ยวกับประชากรในแง่อัตราการเกิด การตาย การย้ายถิ่น และการกระจาย เป็นต้น รวมทั้งผลกระทบที่มีต่อสภาวะทางสังคมและเศรษฐกิจ.
ประชาบาล
หมายถึงน. การศึกษาของท้องถิ่น มีราชการบริหารส่วนท้องถิ่นเป็นผู้ดำเนินการ, เรียกโรงเรียนประเภทนี้ว่า โรงเรียนประชาบาล; (เลิก) การปกครองพลเมืองในท้องถิ่น.
ประชุมเพลิง
หมายถึง[-เพฺลิง] ก. เผาศพ.
ประดัง
หมายถึงว. ยัดเยียดกันเข้ามา เช่น คนประดังกันเข้ามา, มาติด ๆ พร้อม ๆ กัน เช่น งานประดังเข้ามา; ดังขึ้นพร้อมกัน, แซ่ซ้อง, (หมายเอาเสียง).
ประดับประดา
หมายถึง(ปาก) ก. ประดับ.
ประดาเสีย
หมายถึงว. ล้วนแต่เสียทั้งนั้น, เสียมาก, เลวเต็มที.
ประดิชญา
หมายถึง[ปฺระดิดยา, ปฺระดิดชะยา] (แบบ) น. ปฏิญญา. (ส. ปฺรติชฺา).