ผลการค้นหา

ลวดลาย* *ลวดลาย *ลวดลาย*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 130 รายการ

ปูนปั้น

หมายถึงน. เรียกลวดลายประดับตามอาคารหรือสิ่งก่อสร้างที่ทำจากปูนว่า ลายปูนปั้น.
 พจนานุกรมไทย

ลูกไม้

หมายถึงน. สิ่งที่ทำด้วยด้ายโดยใช้เข็มควักเป็นต้นควักหรือถักให้เป็นลวดลายต่าง ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ดิ้น

หมายถึงน. เส้นเงิน ทอง หรือทองแดง สำหรับปักลวดลายบนผ้าหรือแพรเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ประหล่ำ

หมายถึงน. เครื่องประดับสำหรับผูกข้อมือ ทำเป็นรูปกลม ๆ สลักเป็นลวดลาย.
 พจนานุกรมไทย

ช่องไฟ

หมายถึงน. ช่องว่างระหว่างตัวหนังสือ; (ศิลปะ) บริเวณที่เว้นไว้เป็นพื้นเท่า ๆ กันระหว่างลวดลายแต่ละตัว.
 พจนานุกรมไทย

โสร่ง

หมายถึง[สะโหฺร่ง] น. ผ้านุ่งเป็นถุงมีลวดลายต่าง ๆ อย่างชาวชวามลายูนุ่งเป็นต้น. (ม. sarung, sarong).
 พจนานุกรมไทย

สไบกรองทอง

หมายถึงน. ผ้าสไบที่ถักด้วยไหมทองไหมเงินให้เป็นลวดลายโปร่งรูปดอกไม้เป็นต้น และมีผ้าซับในอีกชั้นหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

เกลี้ยง

หมายถึง[เกฺลี้ยง] ว. เรียบ ๆ ไม่ขรุขระหรือไม่มีลวดลาย; หมดไม่มีเหลือไม่มีอะไรติดอยู่ เช่น หมดเกลี้ยงกินเสียเกลี้ยง.
 พจนานุกรมไทย

รักตีลาย

หมายถึงน. น้ำรักผสมสมุก เคี่ยวให้งวดจนจับเป็นก้อน เพื่อนำไปกดลงในแม่พิมพ์ทำเป็นลวดลายต่าง ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ปากตะขาบ

หมายถึงน. รูปเป็นง่ามอย่างเขี้ยวตะขาบ; ชื่อกบไสไม้มีคมเป็นง่ามสำหรับไสไม้ให้เป็นลวดลาย, ปากจะขาบ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

เลื่อม

หมายถึงน. วัสดุสำหรับปักลวดลายลงบนผ้า มักมีลักษณะบางเป็นรูปกลมแบนเล็ก ๆ ตรงกลางมีรู เป็นเงามัน สำหรับใช้ปักลวดลาย เช่นเสื้อโขนตัวทศกัณฐ์ พระราม พระลักษมณ์ เป็นต้น. ว. เป็นเงามัน.
 พจนานุกรมไทย

ปาเต๊ะ

หมายถึงน. ชื่อผ้าโสร่งชนิดหนึ่ง ใช้เคลือบด้วยขี้ผึ้งเหลวบางตอนที่ไม่ต้องการให้มีสีสันหรือลวดลาย. (ม. batik).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด