ค้นเจอ 47 รายการ

วางไข่

หมายถึงก. ออกไข่ (ใช้แก่เต่าและปลา).

อกเต่า

หมายถึงว. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนแฟบอย่างอกของเต่า.

มะเฟือง

หมายถึงน. ชื่อเต่าทะเลชนิด Dermochelys coriacea ในวงศ์ Dermochelyidae กระดองหลังเป็นสันคล้ายมะเฟือง เป็นเต่าที่ใหญ่ที่สุดในปัจจุบัน, เต่าเหลี่ยม ก็เรียก.

เต่านา

หมายถึงน. ชื่อเต่านํ้าจืดชนิด Malayemys subtrijuga ในวงศ์ Emydidae เป็นเต่าขนาดกลาง หัวโตมีลายขาวเป็นทางยาว มักอยู่ตามท้องนาและหนองบึงทั่วไป.

คนเก่าคนแก่

หมายถึงน. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.

เต่าเลือน

หมายถึงน. ชื่อยันต์ชนิดหนึ่งทำเป็นรูปเต่า เพื่อทำให้คนหลงเลือน.

กูรมาวตาร

หมายถึง[-วะตาน] น. อวตารเป็นเต่า เป็นอวตารปางที่ ๒ ของพระนารายณ์. (ส.).

กระจับปี่

หมายถึงน. พิณ ๔ สาย. (ช. จาก ส. กจฺฉปี, อธิบายว่า มีรูปคล้ายเต่า).

เต่าดำ

หมายถึงน. ชื่อเต่านํ้าจืดชนิด Siebenrockiella crassicollis ในวงศ์ Emydidae อาศัยตามโคลนเลนใต้นํ้า กระดองหลังสีดำกว่าเต่าชนิดอื่น ๆ หัวดำมีแต้มขาวที่ขมับ, ดำแก้มขาว ก็เรียก.

ก่อง

หมายถึงน. เครื่องประดับหน้าอก; ชื่อแผ่นผ้าที่ปิดอกหญิงคล้ายเต่า ที่หญิงรุ่นสาวใช้.

เต่าหก

หมายถึงน. ชื่อเต่าบกชนิด Manouria emys ในวงศ์ Testudinidae อาศัยอยู่ในที่ลุ่มตามป่าเขาสูงที่เป็นป่าดงดิบหรือในโคลนตมตามริมห้วย ระหว่างขาหลังกับหางมีเกล็ดแหลมใหญ่คล้ายเล็บยื่นออกมาจากผิวหนัง ทำให้เข้าใจผิดว่ามี ๖ ขา จัดเป็นเต่าบกขนาดใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย.

กระอาน

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ชื่อเต่านํ้ากร่อยชนิด Batagur baska ในวงศ์ Emydidae สามารถปรับตัวอยู่ในนํ้าจืดได้ พบเฉพาะทางภาคใต้, กะอาน ก็เรียก.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ