ตัวกรองผลการค้นหา
ยาวเฟื้อย
หมายถึงว. ยาวมาก (มักใช้แก่สิ่งที่เป็นเส้นอย่างผมหรือหางไก่เป็นต้น) เช่น ผมยาวเฟื้อย ไก่ฟ้าหางยาวเฟื้อย.
ยาวเหยียด
หมายถึงว. ทอดตรงออกไปเต็มเหยียด เช่น นอนยาวเหยียด, ยาวเป็นแถวเป็นแนวไปไกล เช่น ขบวนยาวเหยียด, ยาวมากเกินไป เช่น พรรณนาสรรพคุณเสียยาวเหยียด.
กระยาด,-กระยาด
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยืด เป็น กระยืดกระยาด.
เฟื้อย
หมายถึงว. ลักษณะของสิ่งที่ยาวมาก ในคำว่า ยาวเฟื้อย.
เถิดเทิง
หมายถึงน. กลองยาว.
ปืนเล็กยาว
หมายถึงน. ปืนเล็กที่มีลำกล้องยาวติดดาบปลายปืนได้.
หางว่าว
หมายถึงน. (โบ) กระดาษแผ่นยาวอย่างหางของว่าวปักเป้าสำหรับจดบัญชีบอกรายชื่อเลกครั้งโบราณ, บัญชีรายชื่อคนหรือรายการสิ่งของเป็นต้นที่ยาวยืด.
ยาวบั่น สั้นต่อ
หมายถึง(สำ) ก. รักจะอยู่ด้วยกันนาน ๆ ให้ตัดความคิดอาฆาตพยาบาทออกไป รักจะอยู่กันสั้น ๆ ให้คิดอาฆาตพยาบาทเข้าไว้, รักยาวให้บั่น รักสั้นให้ต่อ ก็ว่า.
ลิ้นยาวถึงตาตุ่ม
หมายถึง(สำ) ว. ประจบสอพลอ.
ชะลูด
หมายถึงว. เรียวยาวสูงขึ้นไป.
อุดากัน,อุนากัน
หมายถึงว. เล็บยาว. (ช.).
ไม้ที
หมายถึงน. ไม้บรรทัดขนาดยาว.