ค้นเจอ 74 รายการ

ศรุตะ

หมายถึง[สะรุตะ] ก. ได้ยิน, ได้ฟัง; มีชื่อเสียง, มีผู้รู้จัก. (ส.).

ศิตะ

หมายถึงว. คม. (ส.).

สังขต,สังขต-,สังขตะ

หมายถึง[-ขะตะ-] ว. ที่ปรุงแต่งขึ้น (ใช้ในทางศาสนา). (ป.).

สัต,สัต,สัต-,สัต-,สัตตะ,สัตตะ

หมายถึง[สัด, สัดตะ-] ว. เจ็ด. (ป. สตฺต; ส. สปฺต).

หตะ

หมายถึง[หะ-] ก. ตี, ฆ่า, ทำลาย. (ป., ส.).

อสิตะ

หมายถึง[อะสิตะ] ว. มีสีดำ, มีสีคลํ้า, มีสีแก่. (ป., ส.).

อาหตะ

หมายถึงว. ถูกตี, โดนตี. (ป., ส.).

มหาภารตะ

หมายถึง[มะหาพาระตะ] น. ชื่อบทประพันธ์มหากาพย์เรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งของอินเดีย, คู่กับ รามายณ คือ รามเกียรติ์. (ส.).

ประมัตตะ

หมายถึงว. เลินเล่อ, มัวเมา, ประมาท, มักง่าย, เหลวไหล, เพิกเฉย, ทอดทิ้ง. (ส. ปฺรมตฺต; ป. ปมตฺต).

ปริต,ปริต-,ปริตตะ

หมายถึง[ปะริด, ปะริดตะ-] ว. น้อย. (ป. ปริตฺต; ส. ปรีตฺต).

พระปิตตะ

หมายถึงดี น้ำดี

มุตะ

หมายถึง[มุ-ตะ] ก. รู้แล้ว. (ป.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ