ตัวกรองผลการค้นหา
จับจอง
หมายถึง(กฎ) ก. เข้าครอบครองที่ดินสาธารณะไว้เพื่อตน.
ใบจอง
หมายถึง(กฎ) น. หนังสือแสดงการยอมให้เข้าครอบครองที่ดินชั่วคราวในเขตท้องที่ที่ยังมิได้ประกาศเขตสำรวจที่ดิน หรือในกรณีที่สภาพของที่ดินเป็นแปลงเล็กแปลงน้อย ซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่เป็นผู้ออกให้.
รังวัด
หมายถึงก. สำรวจพื้นที่กว้างยาว, วัดที่ดิน; (กฎ) วัดปักเขตและทำเขต จดหรือคำนวณเนื้อที่ เพื่อให้ทราบที่ตั้งแนวเขตที่ดิน หรือทราบที่ตั้งและเนื้อที่ของที่ดิน.
นิคมสร้างตนเอง
หมายถึง(กฎ) น. บริเวณที่ดินของรัฐที่มีพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเป็นนิคมสร้างตนเอง เพื่อให้ราษฎรได้มีที่ตั้งเคหสถานและประกอบอาชีพเป็นหลักแหล่งในที่ดินนั้น.
รวย
หมายถึงก. ได้มาก เช่น วันนี้รวยปลา, มีมาก เช่น รวยทรัพย์ รวยที่ดิน.
ใบเหยียบย่ำ
หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ใบอนุญาตให้จับจองที่ดิน ซึ่งกำหนดให้ผู้รับอนุญาตต้องทำประโยชน์ในที่ดินให้แล้วภายใน ๒ ปี.
ตราจอง
หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ใบอนุญาตให้จับจองที่ดิน ซึ่งกำหนดให้ผู้รับอนุญาตต้องทำประโยชน์ในที่ดินให้แล้วภายใน ๓ ปี.
นิคมสหกรณ์
หมายถึง(กฎ) น. บริเวณที่ดินที่รัฐนำมาจัดสรรให้ราษฎรที่ประกอบอาชีพทางการเกษตร แต่ขาดแคลนที่ดินทำกิน ได้มีที่ดินทำกินในขนาดที่เหมาะสม โดยให้ราษฎรเหล่านั้นรวมตัวกันจัดตั้งสหกรณ์ขึ้น.
ฝั่ง
หมายถึงน. ที่ดินริมนํ้าเป็นขอบเขตทะเล แม่นํ้า ลำคลอง เป็นต้น.
รกร้าง
หมายถึงว. รกเพราะปล่อยทิ้งไว้ เช่น ที่รกร้าง ที่ดินรกร้างว่างเปล่า.
ตำหระ
หมายถึง(โบ) น. แถบ, ซีก, แปลง, (ใช้แก่ที่ดินหรือร่างกาย).
จำหระ
หมายถึงน. แถบ, ซีก, แปลง, (ใช้แก่ที่ดินหรือร่างกาย), ตำหระ ก็ว่า.