ค้นเจอ 861 รายการ

อาปณ,อาปณ-,อาปณะ

หมายถึง[-ปะนะ-] น. ตลาด, ร้านขายของ. (ป., ส.).

อาศิร,อาศิร-,อาศิร-

หมายถึง[อาสิระ-] น. เขี้ยวงู. (ส. อาศี; ป. อาสี).

แหว

หมายถึง[แหฺว] ว. ลักษณะของเสียงดังที่แสดงอาการดุ. ก. แผดเสียงดุ.

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.

พัชระ

หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).

มุทคระ

หมายถึง[มุดคะระ] น. ไม้ค้อน. (ส. มุทฺคร; ป. มุคฺคร).

อาเกียรณ์

หมายถึง[-เกียน] ว. เกลื่อนกล่น, เกลื่อนกลาด. (ส. อากีรฺณ; ป. อากิณฺณ).

ลากข้าง

หมายถึงก. เขียนสระอาลงข้างหลังพยัญชนะ. น. เครื่องหมายสระอา.

ทวิระ

หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) ว. สอง. (ส.).

นิระ

หมายถึง(แบบ) น. นํ้า. (ป., ส. นีร).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).

ดุริยางค,ดุริยางค-,ดุริยางค์

หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย + องฺค).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ