ตัวกรองผลการค้นหา
คั่งแค้น
หมายถึงก. โกรธอัดอั้นอยู่ในใจ.
ขัดเคือง
หมายถึงก. โกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น.
โกรธา
หมายถึง[โกฺร-] (กลอน) ก. โกรธ.
ขัดแค้น
หมายถึงก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย.
คืนดี
หมายถึงก. โกรธกันแล้วกลับดีกัน.
เข่นฆ่า
หมายถึงก. ฆ่าด้วยความโกรธแค้น.
เหยา
หมายถึง[เหฺยา] ก. ยั่วให้โกรธ.
ป่อง,ป่อง,ป่อง ๆ
หมายถึงว. อาการของคนโกรธแกมงอน ในคำว่า โกรธป่อง ๆ.
ถือโกรธ
หมายถึงก. คุมแค้น, ผูกใจโกรธ.
ลมเสีย
หมายถึงก. ใจคอขุ่นมัวหรือรู้สึกโกรธ.
เลือดร้อน
หมายถึงว. โกรธง่าย, โมโหง่าย.
ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
หมายถึงก. แสดงอาการโกรธเมื่อยังทำอะไรเขาไม่ได้.