ตัวกรองผลการค้นหา
ติตติระ
หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. นกกระทา. (ป.).
อาตุระ
หมายถึงว. อาดุระ, อาดูร. (ป., ส. อาตุร).
ประโดง
หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.
ประวิน
หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนหรือเหล็กผ่าปากม้า, กระวิน ก็ว่า.
ประดัก ๆ
หมายถึงว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสำลักนํ้า เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.
ประติมากร
หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.
ระ
หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
พระอันตคุณ
หมายถึงไส้น้อย, ไส้ทบ
วรทะ
หมายถึง[วะระทะ, วอระทะ] น. การให้พร. (ป.).
พหุคูณ
หมายถึงว. หลายเท่า, หลายทบ. (ส.).
คำนูณ
หมายถึงก. คูณ, ทบ, ทำให้มากขึ้นตามส่วน.
สัญจาระ
หมายถึง[-ระ] น. การเดินไป, การเที่ยวไป. (ป., ส.).