ตัวกรองผลการค้นหา
หัวเก่า
หมายถึงว. นิยมของเก่า, นิยมตามแบบเก่า, (ปาก) ครึ, ไม่ทันสมัย.
ปรัมปรา
หมายถึง[ปะรำปะรา] ว. สืบ ๆ กันมา, เก่าก่อน. (ป., ส.).
คุ้ยเขี่ย
หมายถึงก. ค้นเอาเรื่องเก่าขึ้นมาเปิดเผย เช่น เรื่องนี้อย่าไปคุ้ยเขี่ยขึ้นมาเลย, ขุด หรือ ขุดคุ้ย ก็ว่า.
สรวลสันหรรษา
หมายถึงก. หัวเราะร่าเริงยินดี, หัวเราะอย่างชอบอกชอบใจ, เช่น บรรดาศิษย์เก่ามาร่วมสรวลสันหรรษาในงานชุมนุมศิษย์เก่าประจำปี.
ยินลากขากดี
หมายถึงก. พอใจและภูมิใจมาก เช่น จะยินลากขากดีด้วยนาง. (ดอกสร้อยสวรรค์ครั้งกรุงเก่า).
สิ้นซาก
หมายถึงก. ไม่มีร่องรอยเหลืออยู่ เช่น รื้อตลาดเก่าออกไปจนสิ้นซาก.
ห่างเหิน
หมายถึงก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, เหินห่าง ก็ว่า.
เหินห่าง
หมายถึงก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, ห่างเหิน ก็ว่า.
ติดจะ
หมายถึงว. ค่อนข้าง, ใกล้ข้าง, เช่น เห็นรอยขาดอยู่นิดติดจะเก่า. (อิเหนา).
ฉายซ้ำ
หมายถึง(ปาก) ก. กระทำซ้ำ ๆ เช่น เขามักฉายซ้ำเรื่องเก่า ๆ.
รับช่วง
หมายถึงก. รับทอดต่อเนื่องกันไป เช่น รับช่วงงานที่คนเก่าทำค้างไว้ น้องรับช่วงหนังสือเรียนจากพี่.
ปูวา
หมายถึง(กลอน) น. ขนม เช่น ปูวาต้มแดงต้มขาว. (กฎหมายเก่า). (ป. ปูว).