ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 73 รายการ

ปุงคพ,ปุงควะ

หมายถึง[ปุงคบ, ปุงคะ-] น. โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า, เช่น ศากยปุงควะ ว่า ผู้ประเสริฐในศากยตระกูล. (ป. ปุงฺคว).
 พจนานุกรมไทย

รวะ

หมายถึงน. เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก, เสียงอึง, เสียงร้องครํ่าครวญ. ก. ร้อง, ร้องไห้. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

แวะ

หมายถึงก. หยุดชั่วคราวระหว่างทาง เช่น แวะตลาดก่อนกลับบ้าน แวะรับส่งคนโดยสาร.
 พจนานุกรมไทย

สัมมาคารวะ

หมายถึงน. ความเคารพนบนอบ เช่น พูดกับผู้ใหญ่ต้องมีสัมมาคารวะ.
 พจนานุกรมไทย

สานตวะ

หมายถึง[-ตะวะ] น. การปลอบโยน, การเกลี้ยกล่อม; คำอ่อนโยนและไพเราะ. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

อวยวะ,อวัยวะ

หมายถึง[อะวะยะวะ, อะไวยะวะ] น. ชิ้น, ส่วน, ส่วนของร่างกาย, ในบทกลอนใช้ว่า อพยพ ก็มี. (ป., ส. อวยว).
 พจนานุกรมไทย

กะวะ

หมายถึงน. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง สำหรับรุนกุ้งรุนเคยตามชายฝั่งแม่นํ้า ลำคลอง หรือทะเล รูปคล้ายสวิง มีถุงตาข่ายอย่างตาละเอียดแขวนอยู่ ใช้ไสตามริมฝั่งเพื่อจับกุ้งเล็ก ๆ หรือเคย.
 พจนานุกรมไทย

ปัดสวะ

หมายถึง[-สะหฺวะ] (สำ) ก. ทำอย่างขอไปที, ผลักให้พ้นหน้าที่ความรับผิดชอบของตนไป.
 พจนานุกรมไทย

ปัสสาวะ

หมายถึงน. เยี่ยว. (ป.; ส. ปฺรศฺราว).
 พจนานุกรมไทย

ปุฬวะ

หมายถึง[-ละวะ] น. หนอน. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

ผลัวะ

หมายถึง[ผฺลัวะ] ว. อาการที่ผลุนผลันเข้าไปหรือออกมาอย่างรวดเร็ว เช่น เปิดประตูผลัวะเข้าไป; เสียงดังอย่างเอาดินปาพุ่มไม้หรืออย่างเสียงนกเขาที่บินออกจากพุ่มไม้.
 พจนานุกรมไทย

วะ

หมายถึงว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า; คำบอกเสียงต่อท้ายประโยคแสดงความคุ้นเคยเป็นกันเองหรือแสดงความไม่สุภาพ เช่น ไปไหนวะ.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด