ค้นเจอ 163 รายการ

เสียงอ่อนเสียงหวาน

หมายถึงน. น้ำเสียงที่ไพเราะน่าฟัง, น้ำเสียงที่แสร้งดัดให้เบา ช้าลง และไพเราะน่าฟัง เพื่อประจบเป็นต้น.

หวานลิ้นกินตาย

หมายถึง(สำ) ก. หลงเชื่อคำพูดเพราะ ๆ หรือคำสรรเสริญเยินยอ จะได้รับความลำบากในภายหลัง.

อดเปรี้ยวไว้กินหวาน

หมายถึง(สำ) ก. อดใจไว้ก่อนเพราะหวังสิ่งที่ดีกว่าข้างหน้า.

หวานอมขมกลืน

หมายถึง(สำ) ก. ตกอยู่ในฐานะที่จำต้องยอมรับ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย พอใจหรือไม่พอใจก็ตาม.

หวานเป็นลม ขมเป็นยา

หมายถึง(สำ) น. คำชมมักไร้สาระทำให้ลืมตัวขาดสติ แต่คำติมักเป็นประโยชน์ทำให้ได้คิด.

มาธุสร

หมายถึง[มาทุสอน] น. มธุสร, เสียงหวาน.

ปะแล่ม,ปะแล่ม ๆ

หมายถึงว. อ่อน ๆ น้อย ๆ (ส่วนมากใช้แก่สิ่งที่มีรสหวาน) เช่น หวานปะแล่ม ๆ.

พระสุพรรณภาชน์

หมายถึงโต๊ะทองคำสำหรับตั้งสำรับคาวหวาน

น้ำจิ้ม

หมายถึงน. นํ้าผสมเครื่องเทศบางอย่าง โดยมากมีรสเปรี้ยวเค็มหวาน เช่น นํ้าจิ้มทอดมัน.

มะยงชิด

หมายถึงน. ชื่อมะปรางพันธุ์หนึ่ง รสหวานแหลม.

เอมโอช

หมายถึง[-โอด] (กลอน) น. รสหวาน, รสอร่อย.

ขมเป็นยา

หมายถึง(สำ) น. คำติมักเป็นประโยชน์ทำให้ได้คิด, มักใช้เข้าคู่กับ หวานเป็นลม ว่า หวานเป็นลม ขมเป็นยา.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ