ตัวกรองผลการค้นหา
ฉัตรบรรณ
หมายถึง[ฉัดตฺระบัน] น. ต้นสัตบรรณ.
บรรณาคม
หมายถึง[บันนาคม] น. ห้องหนังสือ.
บรรณารักษศาสตร์
หมายถึง[บันนารักสะสาด, บันนารักสาด] น. วิชาที่ว่าด้วยการบริหารห้องสมุด.
บัณฑร,บัณฑร-
หมายถึง[บันทอน, บันทะระ-] ว. ขาวเหลือง. (ป. ปณฺฑุ; ส. ปาณฺฑร). (แผลงมาจาก บัณฑุ).
ปรัตยุตบัน,ปรัตยุบัน
หมายถึง[ปฺรัดตะยุดบัน, ปฺรัดตะยุบัน] น. ปัจจุบัน. (ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน; ป. ปจฺจุปฺปนฺน).
บัณณาส
หมายถึง[บันนาด] ว. ห้าสิบ. (ป. ปณฺณาส).
ประเสบัน,ประเสบันอากง,ประเสบันอากง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ช.)
บัลลพ,บัลวะ
หมายถึง[บันลบ, บันละวะ] (แบบ) น. หน่อต้นไม้, กระโดงไม้ที่แตกออกใหม่, ใช้ว่า บัลลพ์ ก็มี. (ส. ปลฺลว).
บัณรส
หมายถึง[บันนะรด] ว. สิบห้า. (ป. ปณฺณรส).
ขับไม้บัณเฑาะว์
หมายถึง[-บันเดาะ] น. วิธีบรรเลงอย่างหนึ่ง; ชื่อเพลงไทยชนิดหนึ่ง.
บรรยาย
หมายถึง[บันยาย, บันระยาย] ก. ชี้แจงหรืออธิบายเรื่องให้ฟังเป็นต้น, เล่าเรื่อง เช่น ภาพยนตร์มีอักษรไทยบรรยายกำกับไว้. (ส.).
บรรหาร
หมายถึง[บันหาน] (กลอน; แผลงมาจาก บริหาร) ก. เฉลย, กล่าวแก้, ตรัสสั่ง.