ค้นเจอ 228 รายการ

วิกขัมภ์

หมายถึง[วิกขำ] น. เส้นผ่านศูนย์กลาง. (ป.).

วิกัต

หมายถึงว. วิกฤต. (ป. วิกต).

วิวัฏ

หมายถึงน. พระนิพพาน. (ป. วิวฏฺฏ).

ทวิชากร

หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) น. ฝูงนก. (ส.).

ทวิ

หมายถึง[ทะวิ] (แบบ) ว. สอง. (ป., ส.).

เจโตวิมุติ

หมายถึง[-วิมุด] (แบบ) น. ความหลุดพ้นด้วยอำนาจแห่งจิต เป็นโลกุตรธรรมประการหนึ่ง, คู่กับ ปัญญาวิมุติ. (ป. เจโตวิมุตฺติ).

วิกเขป

หมายถึง[วิกเขบ, วิกเขปะ] น. การเคลื่อนหรือแกว่งไปมา. (ป.; ส. วิกฺเษป).

วิฆเนศ,วิฆเนศวร

หมายถึง[วิคะเนด, วิคะเนสวน] น. ชื่อเทพองค์หนึ่งมีพระเศียรเป็นช้าง ถือว่าถ้าบูชาแล้วป้องกันความขัดข้องที่จะเกิดมีขึ้นได้, คเณศ พิฆเนศ หรือ พิฆเนศวร ก็เรียก. (ส. วิฆน + อีศ; วิฆน + อีศฺวร).

บุพวิเทหทวีป

หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.

เวหะ,เวหา

หมายถึงน. ฟ้า, อากาศ. (ส. วิห, วิหา).

ไตรวัฏ

หมายถึงน. วัฏฏะ ๓ คือ กิเลสวัฏ กรรมวัฏ วิปากวัฏ.

วินัยปิฎก

หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ