ค้นเจอ 421 รายการ

ลายก้นหอย

หมายถึงน. ลายนิ้วมือเป็นต้นที่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอย, ลายถักที่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอย.

กลางดิน

หมายถึงน. นอกที่มุงที่บัง เช่น นอนกลางดินกินกลางทราย.

จุดรวม

หมายถึงน. จุดกลางซึ่งเป็นที่รวมของคน สิ่งของ หรือความรู้สึกนึกคิดเป็นต้น, จุดศูนย์กลาง ก็ว่า.

กระลัด

หมายถึง[-หฺลัด] (กลอน; แผลงมาจาก กลัด) ว. เข้มแข็ง เช่น กระลัดในกลางสงคราม. (สมุทรโฆษ).

ไข่ลูกยอด

หมายถึงน. ไข่งูที่อยู่บนยอดกลางกองไข่, ไข่ขวัญ ก็เรียก.

ชุมสายโทรศัพท์

หมายถึงน. ศูนย์กลางคู่สายโทรศัพท์ และเป็นที่ที่สายโทรศัพท์หมายเลขต่าง ๆ เชื่อมติดต่อกัน.

เต่ากระสุน

หมายถึงน. คันกระสุนตอนกลางที่มีลักษณะนูนขึ้นมาหรือดามด้วยไม้ให้นูนขึ้นมา.

อก

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว; เรียกเลื่อยที่มีไม้ยันกลางว่า เลื่อยอก, เรียกไม้อันกลางที่ยันเลื่อยให้ตึงว่า อกเลื่อย.

ลูกปัด

หมายถึงน. เม็ดแก้วเป็นต้นมีรูตรงกลางสำหรับร้อยเป็นเครื่องประดับต่าง ๆ.

คำเติม

หมายถึงน. คำที่เติมข้างหน้า ตรงกลาง หรือ ข้างหลัง ของคำตั้งในภาษาคำติดต่อ.

ยูปะ

หมายถึงน. เสาที่ปักอยู่กลางโรงพิธีสำหรับผูกสัตว์ที่จะบูชายัญ. (ส.).

ลมตะเภา

หมายถึงน. ลมชนิดหนึ่งพัดมาจากทิศใต้ไปทางทิศเหนือในกลางฤดูร้อน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ