ตัวกรองผลการค้นหา
สูงเทียมเมฆ
หมายถึง(สำ) ว. สูงมาก.
ตึกระฟ้า
หมายถึงน. อาคารที่สูงมาก.
โถงเถง
หมายถึงว. สูงง่อนแง่น.
โนน
หมายถึงน. เนิน, ที่สูง.
ป่าสูง
หมายถึงน. ป่าที่อยู่ในที่สูงขึ้นไป.
ระฟ้า
หมายถึงว. สูงมาก เช่น ตึกระฟ้า.
ลิบลิ่ว
หมายถึงว. ไกลหรือสูงสุดสายตา เช่น ไกลลิบลิ่ว สูงลิบลิ่ว.
อุตมภาพ
หมายถึงน. ภาวะอันสูงสุด, ความสูงสุด; ฐานะอันดี.
รู้จักที่ต่ำที่สูง
หมายถึงก. รู้จักเคารพบุคคลและสถานที่ตามควรแก่ฐานะ เช่น เด็กพวกนั้นไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไปนั่งในที่ที่จัดไว้สำหรับผู้ใหญ่.
สูงเสียดฟ้า
หมายถึง(สำ) ว. สูงมากจนเสมือนว่าจดฟ้า.
บรรเจิด
หมายถึง[บัน-] ก. เชิดสูงขึ้น, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม.
ประเจิด
หมายถึงก. บรรเจิด, เชิดขึ้นสูง, สูงเด่น, เฉิดฉาย. ว. งาม.