ผลการค้นหา

โรค,โรค-* *โรค,โรค- *โรค,โรค-*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 329 รายการ

ระบาด

หมายถึงว. แพร่ไปอย่างรวดเร็ว, แพร่ไปอย่างกว้างขวาง, แพร่ไปทั่ว, เช่น ข่าวลือระบาด, ลักษณะของโรคติดต่อที่แพร่ไปอย่างรวดเร็วและกว้างขวางเป็นคราว ๆ ไป, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคระบาด เช่น อหิวาตกโรคเป็นโรคระบาดชนิดหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

หูด

หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่งขึ้นเป็นไตแข็ง.
 พจนานุกรมไทย

ดอกบุก

หมายถึง(โบ) น. ชื่อโรคมะเร็งชนิดหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

เบาหวาน

หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งมีระดับนํ้าตาลในเลือดสูงกว่าปรกติ.
 พจนานุกรมไทย

กำเริบ

หมายถึงก. รุนแรงขึ้น เช่น โรคกำเริบ กิเลสกำเริบ.
 พจนานุกรมไทย

โรคประจำตัว

หมายถึงน. โรคที่มีติดตัวอยู่เป็นประจำ รักษาไม่หายขาด.
 พจนานุกรมไทย

ผะออบ

หมายถึงน. ชื่อโรคนกเขามีอาการนํ้าออกทางปากทางจมูก.
 พจนานุกรมไทย

ติดต่อ

หมายถึงก. ไปมาหาสู่กัน, พูดจาเพื่อทำความตกลง, สื่อสาร. ว. ลักษณะของโรคติดเชื้อเมื่อเป็นแก่ผู้หนึ่งแล้วสามารถแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคติดต่อ เช่น วัณโรคเป็นโรคติดต่อชนิดหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

เวชศาสตร์

หมายถึง[เวดชะสาด] น. ชื่อตำรารักษาโรคแผนโบราณ, วิชาว่าด้วยการรักษาโรคโดยการใช้ยา.
 พจนานุกรมไทย

กษัยกล่อน

หมายถึงน. ชื่อโรคทางตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ผอมแห้ง ซึ่งเกิดจากโรคกล่อน, เขียนเป็น กระษัยกล่อน ก็มี.
 พจนานุกรมไทย

น้ำแร่

หมายถึงน. นํ้าที่มีสารบางอย่างละลายอยู่เป็นพิเศษ บางอย่างมีสมบัติทางยารักษาโรค.
 พจนานุกรมไทย

อาพาธิก,อาพาธึก

หมายถึงว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด