ตัวกรองผลการค้นหา
สมจารี
หมายถึง[สะมะ-] น. ผู้ประพฤติสมํ่าเสมอ. (ป.).
สัมมากัมมันตะ
หมายถึงน. “การงานชอบ” คือ ประพฤติกายสุจริต.(ป.).
หลงผิด
หมายถึงก. สำคัญผิด, เข้าใจไม่ถูกต้อง; หลงประพฤติไปในทางที่ผิด.
เสียพรหมจรรย์
หมายถึงก. ขาดจากความเป็นนักบวชเพราะล่วงละเมิดการประพฤติพรหมจรรย์.
เสเพล
หมายถึง[-เพฺล] ว. ชอบประพฤติเหลวไหล, ไม่เอางานเอาการ, เช่น คนเสเพล, มีความประพฤติเหลวแหลก ในคำว่า หญิงเสเพล.
ศิษย์นอกครู
หมายถึง(สำ) น. ศิษย์ที่ประพฤติไม่ตรงตามคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่ประพฤติไม่ตรงตามแบบฉบับที่นิยมกันมา.
แหกคอก
หมายถึงก. ประพฤติตัวผิดเหล่าผิดกอหรือผิดขนบธรรมเนียมประเพณีที่เคยประพฤติปฏิบัติกันมา (มักใช้ในเชิงตำหนิ).
มิจฉาวาจา
หมายถึงน. “การเจรจาถ้อยคำผิด” คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).
หัวโจก
หมายถึงน. หัวหน้าผู้ประพฤติเกกมะเหรก. ว. เป็นโจกกว่าเพื่อน.
เข้าเงียบ
หมายถึงก. ประพฤติสงบจิตใจอยู่ในที่สงัดตามลัทธิคริสต์ศาสนา.
แตกฝูง
หมายถึงก. ปลีกตัวออกจากหมู่, มีความประพฤติหรือความเห็นผิดแผกไปจากหมู่.
เสาวภาพ
หมายถึงว. สุภาพ, เรียบร้อย, อ่อนโยน, ประพฤติดี, ละมุนละม่อม.