ค้นเจอ 97 รายการ

พาราฟิน

หมายถึง(เคมี) น. สารประกอบอินทรีย์ประเภทหนึ่งซึ่งมีสูตร CnH2n+2 ในเมื่อ n = 1, 2, 3, ... ในปัจจุบันเรียกสารประกอบประเภทนี้ว่า อัลเคน (alkane). (อ. paraffin); ชื่อนํ้ามันประเภทหนึ่ง ซึ่งมีขีดเดือดอยู่ระหว่าง ๒๐๐ °-๓๐๐ °ซ. เป็นสารผสมของสารประกอบอินทรีย์ซึ่งมีสูตร CnH2n+2 ในเมื่อ n = 12-16 ได้มาจากการนำนํ้ามันปิโตรเลียมมากลั่น ใช้ประโยชน์เป็นเชื้อเพลิงได้, นํ้ามันก๊าด ก็เรียก. (อ. paraffin oil); ชื่อของแข็งประเภทหนึ่ง ลักษณะสีขาวโปร่งแสง หลอมละลายระหว่าง ๕๐ °-๖๐ °ซ. เป็นสารผสมของสารประกอบอินทรีย์ซึ่งมีสูตร CnH2n+2 ในเมื่อ n = 20-30 ใช้ประโยชน์ทำเทียนไข กระดาษไข ยาขัด เป็นต้น. (อ. paraffin wax).

พาลรีพาลขวาง

หมายถึง(สำ) ว. ชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาท.

พาลุก

หมายถึงน. ทราย. (ป., ส. วาลุก).

พาไล

หมายถึงน. พะไล.

พาหนะ

หมายถึง[-หะนะ] น. เครื่องนำไป, เครื่องขับขี่, สัตว์สำหรับขี่บรรทุกหรือลากเข็นมีช้าง ม้า โค กระบือเป็นต้น เรียกว่า สัตว์พาหนะ, ยานต่าง ๆ มีรถและเรือเป็นต้น เรียกว่า ยานพาหนะ. (ป., ส. วาหน).

พาหุรัด

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, ทองต้นแขน ก็เรียก.

พาเหียร

หมายถึงว. ภายนอก. (ป. พาหิร).

พาฬมฤค

หมายถึงน. สัตว์ร้าย, สัตว์ที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร. (ป. พาฬมิค; ส. วฺยาลมฺฤค).

พายเรือในอ่าง

หมายถึง(สำ) ก. คิด ทำ หรือพูดวกวนกลับไปกลับมา.

พาก

หมายถึงน. ชื่อโรคระบาดชนิดหนึ่งที่เกิดแก่สัตว์มีวัวควายเป็นต้น.

พากเพียร

หมายถึงก. บากบั่น, พยายาม, มุ่งทำไม่ท้อถอย.

พาณวาร

หมายถึงน. เกราะ. (ส. วาณวาร).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ