ตัวกรองผลการค้นหา
พาลรีพาลขวาง
หมายถึง(สำ) ว. ชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาท.
ปากจัด
หมายถึงว. ชอบพูดจาหรือโต้เถียงด้วยถ้อยคำแข็งกร้าวไม่สุภาพ, ด่าเก่ง, ชอบพูดจาหยาบคาย.
รู้ใจ
หมายถึงก. รู้อัธยาศัยใจคอว่าเป็นอย่างไร หรือชอบอะไร ไม่ชอบอะไร เช่น ลูกน้องรู้ใจนาย, รู้เส้น ก็ว่า.
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
เจ้าหน้า,เจ้าหน้าเจ้าตา
หมายถึงน. ผู้ชอบทำเอาหน้า, ผู้ชอบเสนอหน้าเข้าไปทำธุระให้คนอื่นโดยเขาไม่ได้ขอร้อง.
กระแตแต้แว้ด
หมายถึงน. ใช้เปรียบผู้หญิงที่ชอบจุ้นจ้านเจ้ากี้เจ้าการ.
พูดดีเป็นศรีแก่ปาก
หมายถึง(สำ) น. พูดดีเป็นที่นิยมชมชอบ.
หนอนหนังสือ
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบหมกมุ่นอยู่กับการอ่านหนังสือ.
คอสูง
หมายถึงว. ชอบกินหรือใช้ของดีราคาแพง.
ปากหมา
หมายถึงว. ชอบพูดจาว่าร้ายคนอื่น.
สัมมาวาจา
หมายถึงน. “การเจรจาชอบ” คือ ประพฤติวจีสุจริต. (ป.).
เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
หมายถึง(สำ) ก. เห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง, เห็นผิดเป็นชอบ ก็ว่า.