ผลการค้นหา

กระทำ* *กระทำ *กระทำ*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 209 รายการ

กฎหมู่

หมายถึงน. อำนาจกดดันที่บุคคลจำนวนมากนำมาใช้บีบบังคับให้อีกฝ่ายหนึ่งกระทำหรือเว้นกระทำสิ่งที่บุคคลจำนวนนั้นต้องการ (มักไม่เป็นไปตามตัวบทกฎหมาย).
 พจนานุกรมไทย

หยิกเล็บเจ็บเนื้อ

หมายถึง(สำ) เมื่อกระทำความเดือดร้อนให้แก่คนใกล้ชิดก็จะมีผลกระทบถึงตัวผู้กระทำหรือคนในพวกเดียวกันด้วย เช่น ฟ้องร้องพี่น้องกันเองเป็นการหยิกเล็บเจ็บเนื้อ.
 พจนานุกรมไทย

ลักลอบ

หมายถึงก. ลอบกระทำการบางอย่าง เช่น ลักลอบได้เสียกัน ลักลอบเข้าเมือง ลักลอบเล่นการพนัน.
 พจนานุกรมไทย

ศาลทหาร

หมายถึง(กฎ) น. ศาลในสังกัดกระทรวงกลาโหม ซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาวางบทลงโทษผู้กระทำผิดต่อกฎหมายทหารหรือกฎหมายอื่นในทางอาญา ในคดีซึ่งผู้กระทำผิดเป็นบุคคลที่อยู่ในอำนาจศาลทหารในขณะกระทำผิด และมีอำนาจสั่งลงโทษบุคคลใด ๆ ที่กระทำผิดฐานละเมิดอำนาจศาลตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวต้อง

หมายถึงน. ต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำ.
 พจนานุกรมไทย

ราชกรณียกิจ

หมายถึงน. หน้าที่ที่พระราชาพึงกระทำ ใช้ว่า พระราชกรณียกิจ.
 พจนานุกรมไทย

ลงทัณฑ์

หมายถึง(กฎ) ก. ลงโทษผู้กระทำผิดต่อวินัยทหารหรือวินัยตำรวจ.
 พจนานุกรมไทย

กันท่า

หมายถึง(ปาก) ก. แสดงกิริยาอาการขัดขวางไม่ให้ผู้อื่นกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งได้สะดวก.
 พจนานุกรมไทย

ข้านอกเจ้าบ่าวนอกนาย

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่กระทำหรือประพฤตินอกเหนือคำสั่งหรือแบบอย่างขนบธรรมเนียมที่ถือปฏิบัติกันมา.
 พจนานุกรมไทย

ฉายซ้ำ

หมายถึง(ปาก) ก. กระทำซ้ำ ๆ เช่น เขามักฉายซ้ำเรื่องเก่า ๆ.
 พจนานุกรมไทย

แก้เคล็ด

หมายถึงก. กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งที่เชื่อกันว่าเป็นวิธีปัดเป่าหรือป้องกันภัยหรือเหตุร้ายที่จะมีมา.
 พจนานุกรมไทย

ค่านิยม

หมายถึงน. สิ่งที่บุคคลหรือสังคมยึดถือเป็นเครื่องช่วยตัดสินใจ และกำหนดการกระทำของตนเอง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด