ตัวกรองผลการค้นหา
บรรณาธิกร
หมายถึง[บันนา-] (โบ) ก. รวบรวมและจัดเลือกเฟ้นเรื่องลงพิมพ์.
บรรณารักษ์
หมายถึง[บันนารัก] น. บุคคลที่รับผิดชอบในการบริหารและดำเนินงานในห้องสมุด.
บรรพต
หมายถึง[บันพด] น. ภูเขา. (ส. ปรฺวต; ป. ปพฺพต).
บัญชร
หมายถึง[บันชอน] น. กรง, ซี่กรง; หน้าต่าง. (ป., ส. ปญฺชร).
บัณฑูร
หมายถึง[บันทูน] (ราชา) น. คำสั่ง, คำสั่งกรมพระราชวังบวร.
บรรจถรณ์
หมายถึง[บันจะถอน] (แบบ) น. เครื่องลาด, เครื่องปู, ที่นอน. (ป. ปจฺจตฺถรณ).
บรรพต-
หมายถึง[บันพดตะ-] น. ภูเขา. (ส. ปรฺวต; ป. ปพฺพต).
บรรถร
หมายถึง[บันถอน] (แบบ) น. ที่นอน, เครื่องปูลาด. (ป. ปตฺถร; ส. ปฺรสฺตร).
บรรลัยจักร
หมายถึง[บันไลยะจัก] ว. วายวอด, มักใช้เป็นคำด่าประกอบคำ ฉิบหาย เป็น ฉิบหายบรรลัยจักร.
อนุปสัมบัน
หมายถึง[อะนุปะสำบัน] น. ผู้ที่ไม่ได้เป็นภิกษุ หมายถึง สามเณรและคฤหัสถ์, คู่กับ อุปสมบัน หรือ อุปสัมบัน. (ป.).
บรรดาก
หมายถึง[บันดาก] (แบบ) น. ธง, ธงผืนผ้า. (ป. ปฏาก; ส. ปตากา).
บัญจก
หมายถึง[บันจก] น. หมวด ๕, ประชุม ๕, เช่น ขันธบัญจก. (ป. ปญฺจก).