ค้นเจอ 138 รายการ

เทริด

หมายถึง[เซิด] น. เครื่องประดับศีรษะ รูปมงกุฎอย่างเตี้ย มีกรอบหน้า.

อิสริยาภรณ์

หมายถึงน. ตราเครื่องประดับเกียรติยศ เรียกเป็นสามัญว่า เหรียญตรา.

เข็มกลัด

หมายถึงน. เครื่องประดับสำหรับกลัดสไบและเสื้อเป็นต้น, เข็มซ่อนปลาย.

โป่งข่าม

หมายถึงน. ชื่อเรียกแร่เขี้ยวหนุมาน ใช้ทำเครื่องประดับ.

เครื่องเพชรพลอย

หมายถึงน. รัตนชาติที่เจียระไนและนำมาทำเป็นเครื่องประดับแล้ว.

บ้าหว่า

หมายถึง[-หฺว่า] น. เครื่องประดับข้อมืออย่างหนึ่ง. (ขุนช้างขุนแผน).

พาหุรัด

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, ทองต้นแขน ก็เรียก.

มกรกุณฑล

หมายถึง[มะกอระ-] น. เครื่องประดับหูมีรูปคล้ายมังกร.

คชาภรณ์

หมายถึงน. เครื่องประดับช้าง. (ป. คช + อาภรณ).

กะรุงกะรัง

หมายถึงว. อาการที่ห้อยหรือแขวนเครื่องประดับเป็นต้น จนดูรุงรัง.

วัตถาภรณ์,วัตถาลังการ

หมายถึงน. เครื่องประดับคือผ้า. (ป. วตฺถ + อาภรณ, วตฺถ + อลงฺการ).

ลูกคั่น

หมายถึงน. เครื่องประดับเป็นลูกกลม ๆ เป็นต้น ใช้คั่นระหว่างตะกรุดหรือลูกประคำ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ