ค้นเจอ 201 รายการ

เทวอ

หมายถึง[ทะเวอ] ก. ทำ, กระทำ. (ข. เธฺวอ).

เทวัน

หมายถึงน. พี่เขย, น้องเขย. (ส.).

เทศาภิบาล

หมายถึง(เลิก) น. ตำแหน่งผู้สำเร็จราชการมณฑลในสมัยหนึ่ง ต่อมาเปลี่ยนเรียกว่า สมุหเทศาภิบาล.

เทห์ฟากฟ้า

หมายถึง(ดารา) น. เทหวัตถุในท้องฟ้าหรือในอวกาศ เช่น ดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์ อุกกาบาต, บางทีใช้ เทห์ฟ้า. (อ. celestial body, heavenly body).

เทหวัตถุ

หมายถึง[เทหะ-] (วิทยา) น. ก้อนหรือชิ้นหรือส่วนหนึ่งของสสาร อาจเป็นของแข็ง ของเหลว หรือแก๊ส ก็ได้. (อ. body).

เทอร์เบียม

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๖๕ สัญลักษณ์ Tb เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง หลอมละลายที่ ๑๓๕๖ °ซ. (อ. terbium).

เทอะทะ

หมายถึงว. ไม่ได้รูปได้ทรง (มักใช้แก่ลักษณะที่อ้วนหรือหนา) เช่น อ้วนเทอะทะ หนาเทอะทะ.

เทา

หมายถึงว. สีหม่น ๆ อย่างสีขี้เถ้า เรียกว่า สีเทา.

เท้า

หมายถึงน. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.

เท้าแชร์

หมายถึงน. ผู้เป็นหัวหน้าวงแชร์ มีหน้าที่จัดการและรับผิดชอบเรื่องเงิน ตามปรกติจะเป็นผู้ได้เงินเป็นคนแรกโดยไม่เสียดอกเบี้ย.

เท้าสาน

หมายถึงดู จั๋ง ๒.

เทิก

หมายถึง(โบ) ก. ถือเอา, พาไป.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ