ตัวกรองผลการค้นหา
เวหัปติ
หมายถึง[-หับปะ-] น. พฤหัสบดี. (ป. วิหปฺปติ).
อรูปภูมิ
หมายถึง[อะรูบปะพูม] น. อรูปภพ.
ปราชิต
หมายถึง[ปะราชิด] ก. แพ้. (ป.).
ปริกขาร
หมายถึง[ปะริกขาน] น. บริขาร. (ป.).
ปริหาร
หมายถึง[ปะริหาน] น. บริหาร. (ป.).
ปาป,ปาป-
หมายถึง[ปาปะ-] น. บาป. (ป., ส.).
มาปกะ
หมายถึง[-ปะกะ] น. ผู้ก่อสร้าง. (ป.).
อุปการี
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้ช่วยเหลือ, ผู้อุดหนุน, หญิงใช้ว่า อุปการิณี.
ปฏิภาณโวหาร
หมายถึง[ปะติพานนะ-, ปะติพาน-] น. การกล่าวเหมาะด้วยเหตุผลในทันที.
อุปการ
หมายถึง[อุปะกาน, อุบปะกาน] น. เรียกม้าที่ปล่อยในพิธีอัศวเมธว่า ม้าอุปการ.
พระกับประ (ปะระ)
หมายถึงศอก
ปฐมสมโพธิ
หมายถึง[ปะถมมะสมโพด, ปะถมสมโพด] น. ชื่อคัมภีร์ว่าด้วยประวัติของพระพุทธเจ้า. (ป.).