ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 72 รายการ

ใบไม้

หมายถึงน. ชื่อพยาธิทางเดินอาหารในอันดับ Digenea มีหลายสกุลและหลายวงศ์ ลำตัวแบนคล้ายใบไม้ เป็นพยาธิที่ทำอันตรายต่อระบบทางเดินอาหารของมนุษย์และสัตว์ โดยเฉพาะตับ ถุงนํ้าดีและท่อนํ้าดี มีหลายชนิด เช่น ชนิด Fasciola hepatica, Opisthorchis sinensis, Fasciolopsis buski.
 พจนานุกรมไทย

ปีกไม้

หมายถึงน. ปีกทั้ง ๔ ข้างของซุงที่เลื่อยเปิดออก.
 พจนานุกรมไทย

เป่าใบไม้

หมายถึงก. เอาใบไม้บางชนิด เช่น ใบฝรั่ง ใบมะยม มาเป่าให้เป็นเพลง.
 พจนานุกรมไทย

พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย.
 พจนานุกรมไทย

พวงดอกไม้

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุษยะ มี ๕ ดวง, ดาวปุยฝ้าย ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสิธยะ ดาวสมอสำเภา ดาวบุษย์ ดาวปุษยะ หรือ ดาวปุสสะ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ไม่เห็นน้ำตัดกระบอก ไม่เห็นกระรอกก่งหน้าไม้

หมายถึง(สำ) ว. ด่วนทำไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่ถึงเวลาอันสมควร.
 พจนานุกรมไทย

ลงไม้

หมายถึงก. เฆี่ยนด้วยไม้; เอาไปใส่คาหรือใส่ขื่อไว้.
 พจนานุกรมไทย

ลิงตกต้นไม้

หมายถึง(สำ) น. ผู้เชี่ยวชาญในวิชาใดก็ตามอาจพลาดพลั้งในวิชานั้นได้.
 พจนานุกรมไทย

ลูกไม้

หมายถึงน. สิ่งที่ทำด้วยด้ายโดยใช้เข็มควักเป็นต้นควักหรือถักให้เป็นลวดลายต่าง ๆ.
 พจนานุกรมไทย

สองไม้

หมายถึงน. ทำนองเพลงที่ใช้หน้าทับทำจังหวะ.
 พจนานุกรมไทย

หน่อไม้

หมายถึงน. หน่อของต้นไผ่.
 พจนานุกรมไทย

กุลาตีไม้,กุลาตีอก

หมายถึงน. การเล่นชนิดหนึ่งในงานพระราชพิธี. (กฎ. ราชบุรี; ดึกดำบรรพ์).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด