ตัวกรองผลการค้นหา
พชระ
หมายถึง[พดชะระ] (กลอน) น. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
พัชระ
หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
เพชรซีก
หมายถึง[เพ็ด-] น. เพชรที่เจียระไนแล้วไม่แพรวพราวงามเท่าเพชรลูก มักได้จากส่วนที่ตัดออกในการตัดแต่งเจียระไนเพชรลูก.
เพชรดา
หมายถึง[เพ็ดชะดา] น. ความแข็ง, ความอยู่ยงคงกระพัน.
เพชรตัดเพชร
หมายถึง(สำ) น. คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน.
เพชรร้าว
หมายถึง(สำ) ว. ที่ไม่บริสุทธิ์, ที่มีตำหนิ.
วัชร
หมายถึง[วัดชะระ-] น. ดู วชิระ. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
วัชรปาณี
หมายถึงน. “ผู้ถือวชิระ” คือ พระอินทร์, วชิรปาณี ก็ว่า, ชื่อพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งตามคติฝ่ายมหายาน พระหัตถ์ทรงสายฟ้า. (ส. วชฺรปาณิ).
วัชราสน์
หมายถึงน. ท่านั่งขัดสมาธิเพชร. (ส.).
กระทงเพชร
หมายถึงน. ไม้ติดขวางรองแคร่เกวียนเพื่อยึดไม่ให้แคร่แยกออกไป.
กากเพชร
หมายถึงน. ส่วนของเพชรที่คัดออก; ผงแวววาวคล้ายกระจกสำหรับโรยแต่งเครื่องประดับเป็นต้น; เครื่องใช้ตัดกระจก; เครื่องใช้เจียระไนรัตนชาติ; เครื่องบดวาล์ว, เรียกเครื่องลับมีดเป็นต้นชนิดหนึ่งว่า หินกากเพชร.
ชร
หมายถึง[ชอน] น. ลวดลาย, ลายประกอบริม, ระบาย, เช่น ขนนเขนยชร. (ข.).