ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้กระทาเกลือ,ขี้ทา
หมายถึงน. ขี้เกลืออันตกกระฉาบทาไปตามพื้นดิน หรือพื้นที่มีเกลือแห้งเกรอะอยู่เป็นกระ.
กระเซิง,-กระเซิง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซิง.
กระย่อง,-กระย่อง
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยิ้ม เป็น กระยิ้มกระย่อง.
กระแป้,-กระแป้
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.
กระแมม,-กระแมม
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระมอม เป็น กระมอมกระแมม.
กระเจิง
หมายถึงว. เลยไป, หลงไป, แตกจากหมู่ไป, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระเจอะ กระเจิด เป็น กระเจอะกระเจิง กระเจิดกระเจิง.
กระปุกหลุก,กระปุ๊กลุก
หมายถึงว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.
ราแจว,ราพาย
หมายถึงก. เอาแจวหรือพายแตะน้ำเรียด ๆ เพื่อชะลอเรือไว้.
ประแป้ง
หมายถึงก. แตะหน้าหรือตัวให้เป็นจุด ๆ ด้วยแป้งนวลผสมนํ้า.
กระปรอก,กระปรอก,กระปอก,กระปอก
หมายถึงน. นุ่น. (เทียบมลายู กระป๊อก ว่า ต้นนุ่น).
กระละหล่ำ
หมายถึงก. กลํ้า, เกือบ, เช่น กระละหลํ่าจกกเป็น แต่กี้. (ทวาทศมาส).
คระ
หมายถึง[คฺระ] ใช้แทน กระ ที่เป็นพยางค์หน้า เช่น คระหน คระหาย คระโหย.