ตัวกรองผลการค้นหา
หมอบกระแต
หมายถึง(สำ) ก. หมอบนิ่งไม่มีทางสู้.
อุเบกขา
หมายถึงน. ความเที่ยงธรรม, ความวางตัวเป็นกลาง, ความวางใจเฉยอยู่, เป็นข้อ ๑ ในพรหมวิหาร ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา. (ป. อุเปกฺขา).
พระทวย
หมายถึงคันทวยสำหรับรองรับกระโถน หรือรับพระภูษาโยง
พระอภิรุม
หมายถึงเครื่องประดับเกียรติยศ เช่น ฉัตร พัดโบก จามร บังสูรย์
กระกลับกลอก
หมายถึง(กลอน) ก. กลับกลอก เช่น มีตาดุจแก้วแสงสาย กระกลับกลอกพราย ชื่อรัตนจักษุมงคล. (ตำราช้างคำฉันท์).
กระจับบก
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่งขึ้นในป่าตํ่าตามที่นํ้าท่วม มักขึ้นปะปนกับเถากรด ซึ่งดูผาด ๆ คล้ายคลึงกัน ใบคู่ ขอบใบตอนบนที่ใกล้หรือติดกับก้านมีต่อมข้างละต่อม ผลนัยว่าแบน ๆ รูปสามเหลี่ยม ไม้ใช้ทำฟืน. (พจน. ๒๔๙๓).
กระซุบกระซิบ
หมายถึงก. พูดกันเบา ๆ.
กระทบกระเทือน
หมายถึงก. กระเทือนไปถึง, พาดพิงไปถึงให้รู้สึกสะเทือนใจ.
กระแบก
หมายถึงน. ต้นตะแบก เช่น หูกวางพรรค์กระแบก. (ม. คำหลวง จุลพน), ตระแบก ก็ว่า.
กระลับกระเลือก
หมายถึง[-เหฺลือก] ว. กลอกขึ้นกลอกลง (ใช้แก่ตา), (โบ) กลับเกลือก.
กระสับกระส่าย
หมายถึงว. เร่าร้อนใจทนนิ่งเป็นปรกติไม่ได้, กระวนกระวาย, ทุรนทุราย.
กระหมุบกระหมิบ
หมายถึงก. หมุบหมิบ, อาการที่ริมฝีปากเผยอขึ้นและหุบลงโดยเร็ว, อาการของปากที่พูดอย่างไม่ออกเสียง, เช่น ทำปากกระหมุบกระหมิบ สวดมนต์กระหมุบกระหมิบ. (แผลงมาจาก ขมุบขมิบ).