ตัวกรองผลการค้นหา
ประตยาค
หมายถึง[ปฺระตะยาก] ก. ประจาค. (ส. ปฺรตฺยาค).
ประติ,ประติ-
หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).
ประติญาณ
หมายถึงน. ปฏิญาณ. (ส. ปฺรติชฺาน).
ประติรพ
หมายถึง[ปฺระติรบ] ก. ส่งเสียงดัง, ร้องดัง, ประดิรพ ก็ว่า. (ส. ปฺรติรว; ป. ปฏิรว).
ประตูชัย
หมายถึงน. ประตูที่มีลักษณะเป็นซุ้ม อาจสร้างเป็นการถาวรหรือชั่วคราว สำหรับผู้ชนะสงครามจะเดินลอดในพิธีเพื่อประกาศชัยชนะ.
ประตูผี
หมายถึง(โบ) น. ประตูที่เป็นทางนำศพออกจากภายในเขตกำแพงเมือง.
ประถม
หมายถึงว. ปฐม, ลำดับแรก, ลำดับเบื้องต้น, เช่น ประถมศึกษา ชั้นประถม; ชั้นที่ ๑, เรียกเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นที่ ๑ ในตระกูลช้างเผือกและมงกุฎไทยว่า ประถมาภรณ์ช้างเผือก ประถมาภรณ์มงกุฎไทย. (ส.).
ประทบ
หมายถึง(กลอน) ก. กระทบ เช่น ประทบประทะอลวน. (ตะเลงพ่าย).
ประทวน
หมายถึงน. ฐานันดรที่ตํ่ากว่าชั้นสัญญาบัตร เช่น นายทหารชั้นประทวน; สมณศักดิ์ชั้นตํ่ากว่าพระครูสัญญาบัตร; (โบ) หนังสือแทนสารกรมธรรม์.
ประทัด
หมายถึงน. เครื่องดอกไม้ไฟของจีน ทำด้วยกระดาษสีแดงอัดแน่นห่อดินปืน รูปร่างคล้ายบุหรี่ มีชนวนสำหรับจุด มีเสียงดัง, ลักษณนามว่า ดอก เช่น ประทัด ๒ ดอก.
ประทิน
หมายถึงก. ทำให้สะอาดหมดจด เช่น ประทินผิว.
ประทิ่น
หมายถึงน. เครื่องหอม.