ตัวกรองผลการค้นหา
ยาเบื่อ
หมายถึงน. ยาพิษเป็นต้นที่กินแล้วทำให้เมาหรือตาย.
ยาฝิ่น
หมายถึงน. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น.
หมอยา
หมายถึง(ปาก) น. ผู้มีความรู้ในการใช้ยารักษาโรค.
ปัณรสม,ปัณรสม-
หมายถึง[ปันนะระสะมะ-] ว. ที่ ๑๕. (ป.).
ธาตุหนัก
หมายถึง[ทาด-] ว. ที่ต้องกินยาถ่ายมาก ๆ จึงจะถ่าย.
มเหาษธ
หมายถึง[มะเหาสด] น. ยาแรงชนิดหนึ่ง; การแก้ไข้อย่างชะงัด. (ส.).
ปรม,ปรม-
หมายถึง[ปะระมะ-, ปอระมะ-] ว. อย่างยิ่ง (ใช้นำหน้าคำอื่นโดยมาก). (ป.).
เมลื้อย
หมายถึง[มะ-] ก. เลื้อย.
ปฐมฤกษ์
หมายถึง[ปะถมมะ-] น. ช่วงเวลาแรกของฤกษ์. ว. เริ่มแรก เช่น ฉบับปฐมฤกษ์.
เมลือง
หมายถึง[มะ-] ว. งาม, รุ่งเรือง, เปล่งปลั่ง, สุกใส, ใช้ว่า มำเลือง ก็มี.
เบญจม,เบญจม-
หมายถึง[เบนจะมะ-] ว. ครบ ๕, ที่ ๕. (ป. ปญฺจม).
สมวัย
หมายถึง[สะมะ-] ว. มีวัยเสมอกัน, รุ่นราวคราวเดียวกัน. (ป.; อ. contemporary).