ตัวกรองผลการค้นหา
พวย
หมายถึงน. ส่วนของกาหรือป้านที่ยื่นออกมา สำหรับรินนํ้า.
เกี๋ยง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ขีดกา, ขีดไขว้.
อกตัญญุตา
หมายถึง[อะกะตัน-] น. ความเป็นผู้ไม่รู้อุปการคุณที่ท่านทำแก่ตน. (ป.).
พรากลูกนกลูกกา,พรากลูกนกฉกลูกกา
หมายถึง(สำ) ก. ทำให้ลูกพลัดพรากจากพ่อแม่.
กาลกิริยา
หมายถึง[กาละ-, กาน-] น. ความตาย เช่น ถึงซึ่งกาลกิริยา. (ป.).
กง
หมายถึงน. ปลามังกง. (ประถม ก กา ในจินดามณี).
นาสิก
หมายถึง(แบบ) น. จมูก. (ป., ส. นาสิกา).
กาลัญญู
หมายถึง[กาลันยู] น. ผู้รู้กาล. (ป.).
กากภาษา
หมายถึง[กากะพาสา] น. ชาติกา เช่น ลางมารนิรมิตอินทรีย์เศียรเป็นอสุรี และกายเป็นกากภาษา. (คำพากย์).
กาศิกพัสตร์
หมายถึงน. ผ้าเนื้อละเอียดมาจากแคว้นกาสี. (ส.).
ทุรัถยา
หมายถึง[-รัดถะยา] (แบบ) น. ทางไกล. (พงศ. เลขา).
กาลเทศะ
หมายถึง[กาละ-] น. เวลาและสถานที่; ความควรไม่ควร. (ส.).