ค้นเจอ 279 รายการ

คุลิก่า

หมายถึงน. เม็ดกรวดที่อยู่ในกระเพาะสัตว์บดเอื้อง เมื่อนานเข้าก็มีเมือกเกาะเป็นเม็ดกลม ถือกันว่าเป็นยาถอนพิษ. (ม. guliga).

ดีบัว

หมายถึงน. ต้นอ่อนซึ่งอยู่ในเม็ดบัว มีรสขม.

ไพรำ

หมายถึงว. ที่แหลกเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ทองไพรำ.

เล็ด

หมายถึงน. เม็ด, เมล็ด, เรียกเม็ดหรือเมล็ดผลไม้ที่มีขนาดเล็กโดยเฉพาะบางชนิด บางทีหมายถึงส่วนในของเมล็ด. ก. ลอดออกแต่น้อย เช่น นํ้าตาเล็ด.

ผื่น

หมายถึงน. เม็ดตุ่มหรือแถบที่ผุดขึ้นเป็นพืดบนผิวหนัง.

ส่าเลือด

หมายถึงน. เม็ดผื่นที่ขึ้นตามตัวเนื่องจากความผิดปรกติของเลือดประจำเดือน.

เภสัชเพลา

หมายถึง[เพสัดเพ-] น. หมากพลูบุหรี่ที่ถวายพระ.

หน้าแก่

หมายถึงว. ที่มองดูอายุมากกว่าอายุจริง เช่น เด็กคนนี้หน้าแก่, เรียกหมากที่หน้าเต็มใกล้จะสุกว่า หมากหน้าแก่.

หมากอีแปะ

หมายถึงน. หมากที่ฝานบาง ๆ ตากแห้ง ลักษณะคล้ายอีแปะ.

ศรี

หมายถึง[สี] น. พลู. (ม.); (ราชา) หมากพลู เรียกว่า พระศรี.

แพลม

หมายถึง[แพฺลม] ก. แลบออกมาพอแลเห็น เช่น ทุเรียนเนื้อบางเห็นเม็ดแพลมออกมา.

เห่อ

หมายถึงว. เป็นผื่นเป็นเม็ดผุดขึ้นมากเป็นพืดไปตามผิวหนัง เช่น มีผื่นเห่อขึ้นเต็มตัว.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ