ตัวกรองผลการค้นหา
สรทะ
หมายถึง[สะระ-] น. ฤดูใบไม้ร่วง, ฤดูสารท. (ป.; ส. ศรท).
สรไน
หมายถึง[สฺระ-] น. ปี่ไฉน เช่น นักคุณแคนคู่ฆ้อง สรไน. (หริภุญชัย).
สรบับ
หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) น. สารบับ.
สรพะ
หมายถึง[สะระพะ] ว. เสียงดัง, เอ็ดอึง. (ป.; ส. ศรว).
สรภะ
หมายถึง[สะระ-] น. สัตว์ในนิยายว่ามี ๘ ขา มีกำลังยิ่งกว่าราชสีห์. (ป.; ส. ศรภ).
สรม
หมายถึง[สฺรม] ก. ขอ, มักใช้ว่า สรวม. (ข. สูม). ว. พร้อม.
สรรพางค์
หมายถึง[สันระพาง] น. ทั้งตัว, ทั่วตัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ กาย เป็น สรรพางค์กาย เช่น เจ็บปวดทั่วสรรพางค์กาย, สารพางค์ ก็ว่า. (ส. สรฺวางฺค).
สรรเพชุดาญาณ
หมายถึงน. ญาณหรือปัญญาที่รู้ทุกสิ่ง หมายเอาญาณของพระพุทธเจ้า. (ส. สรฺวชฺาน; ป. สพฺพญฺญุตาณ).
สรลม
หมายถึง[สฺระหฺลม] (กลอน) ว. สล้าง, ดาษ, ระกะ.
สรวป
หมายถึง[สะหฺรวบ] (โบ) ก. สรุป. (แผลงมาจาก สรุป).
สร้อย
หมายถึง[ส้อย] น. ผู้หญิง, นาง, เช่น จำใจจำจากสร้อย. (ตะเลงพ่าย).
สระ
หมายถึง[สะ] น. แอ่งนํ้าขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นเองหรือคนขุด. (ป. สร; ส. สรสฺ).