ตัวกรองผลการค้นหา
แหมะ,แหมะ,แหมะ ๆ
หมายถึง[แหฺมะ] ว. เสียงดังอย่างเสียงน้ำหยด.
แหย
หมายถึง[แหฺย] ว. อาการที่ไม่สู้ใครหรือเก้ออาย.
แหยม
หมายถึง[แหฺยม] น. ปอยผมที่เอาไว้เป็นกระจุก, ส่วนของจุกที่แยกออกเป็นปอย ๆ ก่อนประกอบพิธีโกนจุก, เรียกหนวดที่เอาไว้แต่ ๒ ข้างริมฝีปากว่า หนวดแหยม.
แหล่
หมายถึง[แหฺล่] ว. มาก เช่น เหลือแหล่ หลายแหล่.
แหลน
หมายถึง[แหฺลน] น. เครื่องมือใช้แทงปลาเป็นต้น ทำด้วยเหล็กกลมยาว ปลายแหลม มีด้ามยาว; ชื่อเครื่องกีฬาชนิดหนึ่ง มีลักษณะกลมยาว ปลายแหลม ใช้พุ่งในการแข่งขันกรีฑาประเภทลาน.
แหลมหลัก
หมายถึงว. คมคาย เช่น วาจาแหลมหลัก, เฉียบแหลม เช่น ความคิดแหลมหลัก, หลักแหลม ก็ว่า.
แหวกแนว
หมายถึงก. ทำไม่ซํ้าแบบใคร เช่น เขาชอบแหวกแนว. ว. ที่ชอบทำในสิ่งที่ไม่ซ้ำแบบใคร เช่น เขาเป็นคนแหวกแนว.