ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวปุ้น
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ขนมจีน.
ต้ำปุก
หมายถึงว. เสียงของหนัก ๆ ทึบ ๆ ตกลงจากที่สูง.
ปฏิปุจฉาพยากรณ์
หมายถึงน. การจำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมด้วยวิธีย้อนถาม. (ป.).
ปุ๊
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
ปุก
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว.
ปุคละ
หมายถึง[ปุกคะ-] (แบบ) น. บุคคล. (ป. ปุคฺคล).
ปุนนาค
หมายถึงน. ต้นบุนนาค. (ป.).
ปุปะ
หมายถึงก. ปะหลายแห่ง.
ปุยฝ้าย
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุษยะ มี ๕ ดวง, ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสมอสำเภา ดาวสิธยะ ดาวบุษย์ ดาวปุษยะ หรือ ดาวปุสสะ ก็เรียก; ชื่อขนมชนิดหนึ่ง มีลักษณะคล้ายขนมถ้วยฟู แต่เนื้อละเอียดและนุ่มกว่า.
ปุ๋ยวิทยาศาสตร์
หมายถึง(ปาก) น. ปุ๋ยเคมี.
ปุระ
หมายถึงน. บุระ. (ป.).
ปุเรจาริก
หมายถึงว. เป็นเครื่องนำหน้า, เป็นอารมณ์, เป็นหัวหน้า. (ป., ส.).