ตัวกรองผลการค้นหา
ตฤณมัย
หมายถึงว. แล้วไปด้วยหญ้า, ทำด้วยหญ้า. น. สนามหญ้า. (ส.).
ตลก
หมายถึง[ตะหฺลก] ก. ทำให้คนอื่นขบขันด้วยคำพูดหรือกิริยาท่าทางเป็นต้น; โดยปริยายหมายความว่า แกล้งทำให้คนอื่นเข้าใจผิด เช่น เล่นตลก. ว. ขบขัน, ที่ทำให้คนอื่นขบขันด้วยคำพูดหรือกิริยาท่าทางเป็นต้น เช่น หนังตลก, เรียกผู้ที่ทำให้คนอื่นขบขันว่า ตัวตลก, เรียกเรื่องที่ทำให้ขบขันหรือเข้าใจผิดว่า เรื่องตลก.
ตลกโปกฮา
หมายถึงว. อาการที่พูดชวนให้ขบขันเฮฮา.
ตลบหลัง
หมายถึงก. ปล่อยให้ล่วงลํ้าเข้าไปแล้วย้อนกลับมาตีหรือทำร้ายภายหลัง.
ตลับ
หมายถึง[ตะหฺลับ] น. ภาชนะอย่างหนึ่ง สำหรับใส่สิ่งของเช่นขี้ผึ้งสีปากหรือยา โดยมากมีรูปกลม ๆ ขนาดไม่ใหญ่นัก มีฝาปิด. (เทียบมลายู ตลป ว่า กล่องเล็ก ๆ สำหรับใส่หมาก).
ตลาดเงิน
หมายถึงน. ที่แลกเปลี่ยนกู้ยืมเงิน.
ต่อ
หมายถึง(กลอน) ก. รบ เช่น ซึ่งเจ้ามาต่อด้วยพ่อได้. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
ต๊อก
หมายถึงน. เรียกกลองเล็ก ๆ สำหรับเคาะจังหวะดังต๊อก ๆ ว่า กลองต๊อก.
ต๊อก,ต๊อก,ต๊อก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น; อาการที่เดินเรื่อย ๆ ไปหรืออาการที่วิ่งไปวิ่งมาอย่างเด็กวิ่งเล่น เช่น เดินต๊อก ๆ วิ่งต๊อก ๆ.
ต่อกร
หมายถึง[-กอน] (ปาก) ก. สู้กัน.
ตอกลิ่ม
หมายถึงก. ทำให้แยกโดยใช้ลิ่ม, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้บุคคล ๒ ฝ่ายแตกแยกกันหรือบาดหมางกันยิ่งขึ้น เช่น ตอกลิ่มให้ทั้ง ๒ ฝ่ายทะเลาะกัน.
ตอกหน้า
หมายถึง(ปาก) ก. ว่าใส่หน้าอย่างไม่ไว้หน้า.