ตัวกรองผลการค้นหา
พรายแพรว
หมายถึงว. เลื่อม, แวววาว, วับ ๆ วาบ ๆ, พราย ๆ, พราว, แพรวพราย แพรวพราว หรือ พราวแพรว ก็ว่า.
พราว
หมายถึง[พฺราว] ว. พราย, แวววาว, เช่น แต่งเครื่องเพชรพราว; โดยปริยายหมายความว่า มากมาย เช่น มีเล่ห์เหลี่ยมพราวไปหมด.
พราหมณ์
หมายถึง[พฺราม] น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า พราหมณ์ เช่น พราหมณ์เข้าโบสถ์ พราหมณ์เก็บหัวแหวน พราหมณ์ดีดน้ำเต้า.
หมายถึง[พฺราม] น. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เรียกว่า ปลาพราหมณ์. (พจน. ๒๔๙๓).
พร่ำพลอด
หมายถึงก. พูดออดอ้อนออเซาะ.
พร่ำเพรื่อ
หมายถึงว. เกินขอบเขต, บ่อย ๆ ไม่เป็นกิจจะลักษณะ, เช่น พูดพร่ำเพรื่อ, เพรื่อ ก็ว่า.
พริกกระต่าย
หมายถึงดู การบูรป่า.
พริ้งพราย
หมายถึงว. งามลออ.
พริ้งเพริศ
หมายถึงว. งามเฉิดฉาย, เพริศพริ้ง ก็ว่า.
พริบตาเดียว
หมายถึงว. เร็วมาก, ทันที.
พรึ่ด
หมายถึงว. ครืด, ดาษไป, เช่น แดงพรึ่ด, พรืด ก็ว่า.
พรุ
หมายถึงน. ที่ลุ่มสนุ่น, บริเวณที่ลุ่มชื้นแฉะ มีสนุ่น คือ ซากผุพังของพืชพรรณทับถมอยู่มาก.