ตัวกรองผลการค้นหา
อายตะ
หมายถึง[-ยะตะ] ว. ยืด, แผ่ออกไป, กว้างขวาง, ยาว. (ป., ส.).
พระอันตะ
หมายถึงไส้ใหญ่
ถุงตะเคียว
หมายถึงน. ถุงที่ถักด้วยด้ายหรือไหมเป็นต้นเป็นตาโปร่ง มีหูรูด สำหรับหุ้มถลกบาตร (ใช้เฉพาะในพิธีอุปสมบท).
กินตะเกียบ
หมายถึงก. กินอาหารด้วยตะเกียบ.
ของหายตะพายบาป
หมายถึง(สำ) น. ของหายหรือเข้าใจว่าหายแล้วเที่ยวโทษผู้อื่น.
ขาตะเกียบ
หมายถึงน. ขาคนที่ลีบเล็ก.
เขียดตะปาด
หมายถึงดู ปาด ๒.
ชักตะพานแหงนเถ่อ
หมายถึง(สำ) ก. ตั้งใจทำอะไรแล้วไม่เป็นผลสำเร็จ ต้องคอยค้างอยู่.
ดาดตะกั่ว
หมายถึงน. ชื่อไข้ทรพิษที่ออกหนาเป็นพืดดำ.
ตกตะกอน
หมายถึงก. มีตะกอนนอนก้น.
ตกตะลึง
หมายถึงก. ตกใจจนพูดไม่ออก, แสดงอาการงงงัน.
ต่อหน้ามะพลับ ลับหลังตะโก
หมายถึง(สำ) ว. ต่อหน้าทำเป็นดี แต่พอลับหลังก็นินทาหรือหาทางทำร้าย, หน้าไหว้หลังหลอก ก็ว่า.