ตัวกรองผลการค้นหา
บรรณานุกรม
หมายถึง[บันนานุกฺรม] น. บัญชีรายชื่อหนังสือที่ใช้ประกอบการค้นคว้า, บัญชีรายชื่อหนังสือในหัวข้อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ยุคใดยุคหนึ่ง หรือของผู้เขียนคนใดคนหนึ่ง มักจะมีรายละเอียดหรือบทวิจารณ์สั้น ๆ ประกอบ.
บริคณห์
หมายถึง[บอริคน] (แบบ) น. เรือน; คำที่แน่นอน, สิ่งที่ถูกต้องแล้ว; ความกำหนดถือเอา, ความยึดถือ, การจับ. ก. นับคะเน, ประมวล. (ป. ปริคฺคหณ).
บริบวรณ์
หมายถึง[บอริ-บวน] (โบ; กลอน) ก. บริบูรณ์.
บัณฑรหัตถี
หมายถึงน. ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล กายสีขาวดังเขาไกรลาส.
บัณฑุโรค
หมายถึง(แบบ) น. โรคผอมเหลือง, โรคเพื่อดี. (ป. ปณฺฑุโรค).
บุณย์
หมายถึงน. บุญ. (ส. ปุณฺย; ป. ปุญฺ).
บุรณะ
หมายถึง[บุระ-] ก. บูรณะ, ซ่อมแซมทำให้กลับคืนดีเหมือนเดิม เช่น บุรณะวัด. (ส. ปูรณ).
บูรณมี
หมายถึงน. วันเพ็ญ.
บูรณาการรวมหน่วย
หมายถึงน. การนำหน่วยที่แยก ๆ กันมารวมเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน.
เบญจกัลยาณี
หมายถึงน. หญิงมีลักษณะงาม ๕ ประการ คือ ๑. ผมงาม ๒. เนื้องาม (คือ เหงือกและริมฝีปากแดงงาม) ๓. ฟันงาม ๔. ผิวงาม ๕. วัยงาม (คือ ดูงามทุกวัย). (ป. ปญฺจกลฺยาณี).
โบกขรณี
หมายถึง[-ขะระนี, -ขอระนี] น. สระบัว. (ป. โปกฺ-ขรณี).
ปฏิภาณกวี
หมายถึง[ปะติพานนะกะวี, ปะติพานกะวี] น. กวีผู้มีความสามารถในการใช้ปฏิภาณแต่งกลอนสด.