ตัวกรองผลการค้นหา
ใต้ถุน
หมายถึงน. ที่ใต้พื้นเรือนซึ่งยกพื้นสูง.
ทะงัน
หมายถึง(กลอน) ว. ตระหง่าน, กว้างใหญ่, สูงใหญ่.
เหินหาว
หมายถึงก. บินหรือเหาะไปในอากาศในระยะสูง.
เอ่อ
หมายถึงว. เริ่มไหลขึ้น, มีระดับสูงขึ้น, (ใช้แก่นํ้าในแม่นํ้าลำคลองเป็นต้น).
พระนางเจ้า
หมายถึงน. ตำแหน่งพระมเหสี สูงกว่าพระนางเธอขึ้นไป.
กระเสด
หมายถึงน. หาดทรายที่ขึ้นสูงพ้นนํ้า.
สิงค์
หมายถึงน. เขาสัตว์ต่าง ๆ; เขา, ยอดเขา, ที่ที่สูงสุด. (ป.).
อุปริพุทธิ
หมายถึงว. กอบด้วยปัญญาอันสูง. (ส.).
เขา
หมายถึงน. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น.
คอตั้งบ่า
หมายถึงว. อาการที่แหงนหน้าขึ้นสูง ๆ.
สันเขา
หมายถึงน. ส่วนสูงของภูเขาที่ยาวเป็นทิวพืดไป.
เลื่อนที่
หมายถึงก. เปลี่ยนที่, ได้ยศหรือบรรดาศักดิ์สูงไปกว่าเก่า.