ตัวกรองผลการค้นหา
กลัดกลุ้ม
หมายถึงก. ขัดข้องกลุ้มอยู่ในอก.
กลุ้ม
หมายถึง[กฺลุ้ม] ก. รวมประดังคับคั่ง เช่น พูดกันกลุ้ม, ปกคลุมอยู่ทำให้มืดคลุ้ม เช่น ควันกลุ้ม เมฆกลุ้ม; รู้สึกอัดอั้นยุ่งใจ เช่น คิดไม่ออกกลุ้มเหลือเกิน; ชุลมุน, ขวักไขว่, เช่น วิ่งกันให้กลุ้ม.
ขนลุก
หมายถึงน. ขนตั้งชันขึ้นเพราะอากาศเย็นเยือก ความตกใจ หรือความเสียวซ่าน เป็นต้น.
ขลุบ
หมายถึง[ขฺลุบ] น. ลูกคลี, ลูกกลม ๆ สำหรับเล่นแข่งขัน, ใช้เป็น คลุบ ก็มี; เบ้ากลมรูปเหมือนขลุบ มีแบบพิมพ์ติดอยู่บนเบ้านั้นเสร็จ เมื่อทองในเบ้าละลาย ก็พลิกควํ่าให้ทองไหลลงในแบบพิมพ์นั้น เรียกว่า เบ้าขลุบ; อาวุธชนิดหนึ่ง ใช้ในการรบ เช่น ลืมระวังพลั้งเพลี่ยงมันเหวี่ยงขลุบ ถูกอกอุบจุกอัดขัดไม่หาย. (อภัย). (เทียบ ป. คุฬ ว่า ลูกกลม).
คลุกคลีตีโมง
หมายถึงก. มั่วสุมหรืออยู่ร่วมคลุกคลีพัวพันกันอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา.
คลุ้มคลั่ง
หมายถึงก. กลัดกลุ้มในใจจนแสดงอาการอย่างคนบ้า.
คลุมปัก,คลุมปิด
หมายถึง(ราชา) น. กรวยทำด้วยผ้าปักสำหรับครอบพาน.
คุณลุงคุณป้า
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยชนิดหนึ่ง. (บทแผ่นเสียง).
จระคลุ่ม
หมายถึง[จะระคฺลุ่ม] (กลอน) ว. มืดมัว, คลุ้ม.
ดาลุ
หมายถึง(แบบ) น. เพดานปาก. (ป., ส.).
ตะลุง
หมายถึงน. เรียกไม้ท่อนกลม หัวเสากลึงเป็นรูปหัวเม็ดทรงมัณฑ์ ปักเป็นหลักคู่หนึ่ง สำหรับล่ามช้างหรือผูกช้างเครื่องยืนแท่น ว่า เสาตะลุง.
ตะลุ่ม
หมายถึงน. ภาชนะมีเชิงคล้ายพาน แต่ปากคลุ่ม สำหรับใส่ของ.