ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 465 รายการ

ประโคนธรรพ,ประโคนธรรพ์

หมายถึง[ปฺระโคนทับ, ปฺระโคนทัน] น. หัวหน้าคนธรรพ์ผู้เป็นเจ้าแห่งการดนตรี ถือว่าเป็นครูปี่พาทย์, เขียนเป็น ประคนธรรพ หรือ ประคนธรรพ์ ก็มี.
 พจนานุกรมไทย

ประโคม

หมายถึงก. บรรเลงดนตรีเพื่อเป็นสัญญาณในพิธีบางอย่างเพื่อสักการบูชาหรือยกย่องเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ประจัญ

หมายถึง[ปฺระจัน] ก. ปะทะต่อสู้, ผจัญ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ประจำครั่ง,ประจำตรา

หมายถึงก. เอาครั่งผนึกแล้วประทับเครื่องหมายเป็นสำคัญ.
 พจนานุกรมไทย

ประจำฉัตร

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อนุราธา มี ๔ ดวง, ดาวนกยูง ดาวอนุราธ หรือ ดาวอนุราธะ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ประจำเมือง

หมายถึงน. ชื่อดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาหัวคํ่า, ถ้าเห็นในเวลาเช้ามืด เรียกว่า ดาวรุ่ง หรือ ดาวประกายพรึก.
 พจนานุกรมไทย

ประจุคมน์

หมายถึงก. ลุกขึ้นต้อนรับ. (ป. ปจฺจุคฺคมน).
 พจนานุกรมไทย

ประชด

หมายถึงก. แกล้งทำให้เกินควรหรือพูดแดกดันเพราะความไม่พอใจ เช่น หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว พูดประชด, ประชดประชัน ก็ว่า, ในกลอนใช้ว่า ประทยด หรือ ประเทียด ก็มี.
 พจนานุกรมไทย

ประชวร

หมายถึง[ปฺระชวน] (ราชา) ก. เจ็บป่วย. (ใช้แก่เจ้านาย). (ส. ปฺรชฺวร).
 พจนานุกรมไทย

ประชากร

หมายถึงน. หมู่คน, หมู่พลเมือง (เกี่ยวกับจำนวน).
 พจนานุกรมไทย

ประชาชาติ

หมายถึงน. ประเทศ, ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ, ชาติ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ประชาชี

หมายถึง(ปาก) น. ประชาชน.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด