ตัวกรองผลการค้นหา
สัต,สัต,สัต-,สัต-,สัตตะ,สัตตะ
หมายถึง[สัด, สัดตะ-] ว. เจ็ด. (ป. สตฺต; ส. สปฺต).
หตะ
หมายถึง[หะ-] ก. ตี, ฆ่า, ทำลาย. (ป., ส.).
รุ่นตะกอ
หมายถึงว. เริ่มแตกเนื้อหนุ่ม.
ลิ้นตะกวด
หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดจากลับกลอกเชื่อถือไม่ได้.
หัวตะโหงก
หมายถึง[-โหฺงก] น. สิ่งที่นูนโหนกขึ้นมาจากพื้นราบ เช่น หัวตะโหงกตอไม้.
อสิตะ
หมายถึง[อะสิตะ] ว. มีสีดำ, มีสีคลํ้า, มีสีแก่. (ป., ส.).
อาหตะ
หมายถึงว. ถูกตี, โดนตี. (ป., ส.).
พระตะพาบ, พระเต้า (คนโท)
หมายถึงคนโทน้ำ
มหาภารตะ
หมายถึง[มะหาพาระตะ] น. ชื่อบทประพันธ์มหากาพย์เรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งของอินเดีย, คู่กับ รามายณ คือ รามเกียรติ์. (ส.).
มะตะบะ
หมายถึงน. ชื่ออาหารอย่างมุสลิมชนิดหนึ่ง คล้ายโรตี แต่มีไส้ทำด้วยเนื้อหรือไก่ผัดกับหอมหัวใหญ่ใส่เครื่องเทศ กินกับอาจาด.
กินตะเกียบ
หมายถึงก. กินอาหารด้วยตะเกียบ.
ของหายตะพายบาป
หมายถึง(สำ) น. ของหายหรือเข้าใจว่าหายแล้วเที่ยวโทษผู้อื่น.