ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขี้กาเหลี่ยม, กระดอน, กระดอง, กระดอม, ขี้กาดง, กระดอ
กระดอง
หมายถึงน. ส่วนแข็งที่หุ้มตัวสัตว์บางชนิดเช่น เต่า ปู หรือแมงดาทะเล. (ทางเหนือว่า ออง).
กระดองหาย
หมายถึงน. ไม้สำหรับสงฟางในเวลานวดข้าว เช่นด่าตีกันด้วยเคียวไม้กระตักและไม้กระดองหาย. (ลักษณะธรรมนูญ), ดอง ดองหาย ดองฉาย ขอฉาย หรือ คันฉาย ก็เรียก.
กระดอน
หมายถึงก. สะท้อนขึ้น.
กระดอ
หมายถึงน. อวัยวะสืบพันธุ์ของชายหรือสัตว์เพศผู้บางชนิด.
กระดอม
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้ออ่อนชนิด Gymnopetalum cochinchinense (Lour.) Kurz ในวงศ์ Cucurbitaceae เถา ๕ เหลี่ยม มีมือจับ ผล ๑๐ เหลี่ยม สุกสีส้ม มีรสขม ใช้ทำยาได้, ขี้กาดง หรือ ขี้กาเหลี่ยม ก็เรียก.