ค้นเจอ 52 รายการ

สับเกลียว,สับเชือก

หมายถึงก. เอาเชือก ๒ เส้นฟั่นควบเป็นเส้นเดียวกัน แล้วเอาเชือกเส้นที่ ๓ ซึ่งเขม็งแล้วควบเข้าไประหว่างเชือก ๒ เส้นนั้น โดยคลายเกลียวที่ปลายเชือก ๒ เส้นแรกเล็กน้อย เพื่อให้เชือกเส้นที่ ๓ สอดควบเข้าด้วยกันได้จนตลอด.

ลุกลี้ลุกลน

หมายถึงว. เร่งรีบอย่างไม่เป็นระเบียบ เช่น เขามีกิริยาลุกลี้ลุกลน เดินลุกลี้ลุกลน.

กลมเกลียว

หมายถึงว. ที่เข้ากันได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน.

กลียุค

หมายถึง[กะลี-] น. ชื่อยุคที่ ๔ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะของมนุษย์ลดลงเหลือเพียง ๑ ใน ๔ ส่วน เมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค และอายุของมนุษย์ก็สั้นลงโดยไม่มีกำหนดเวลาแน่นอน. (ป., ส. กลิยุค). (ดู จตุรยุค).

เกลี้ยง

หมายถึง[เกฺลี้ยง] ว. เรียบ ๆ ไม่ขรุขระหรือไม่มีลวดลาย; หมดไม่มีเหลือไม่มีอะไรติดอยู่ เช่น หมดเกลี้ยงกินเสียเกลี้ยง.

เกลี่ยวดำ

หมายถึง[เกฺลี่ยว-] น. โรคเปลี่ยวดำ.

เกลียวหวาน

หมายถึงน. เกลียวของนอตเป็นต้นที่ชำรุดไม่กินเกลียวกัน.

จงเกลียดจงชัง

หมายถึงก. ผูกใจเกลียดชังอย่างยิ่ง.

ตีเกลียว

หมายถึงก. หมุนบิดให้เชือกเขม็งขึ้น.

สลักเกลียว

หมายถึงน. แท่งโลหะที่หัวมีลักษณะกลมหรือเหลี่ยม ตอนปลายมีเกลียวสำหรับใส่ขันยึดกับนอต. (ดู นอต ๒).

ยกกลีบ

หมายถึงก. ยกกลีบผ้าโจงกระเบนข้างหลังให้โก่งขึ้น, รีดกางเกงตามแนวพับด้านหน้าและด้านหลังขาให้เป็นสันขึ้น.

หากินตัวเป็นเกลียว

หมายถึง(สำ) ก. ขยันทำมาหากินจนไม่มีเวลาได้พักผ่อน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ